Geloof mij nooit Loes den Hollander
Het Verborgen Land 2, De te... Chris Colfer
Ik red me wel Leanne Pots
Daantje durft alles! Eline Hoogenboom
Nijntje tel & beweeg bewegend leren
De vrouw van de uitvinder Rebekka Eder
Heksenwinter Kaye Umansky
Ik hou het hele jaar van jou Sam McBratney
De verloren dromen van Valeria Aline van Wijnen
De Italiaanse dochter Soraya Lane
Bevroren planeet Leisa Stewart- Sharpe
Als de dood zucht Lex Paleaux
Het weeshuis Lizzie Page
Zonder angst Inge van Prooijen
Het Verborgen Land 1, De st... Chris Colfer
De verdwenen meisjes van Wi... Ellen Marie Wiseman
Ergens in de sneeuw Linde Faas
Pleegkind Claire Keegan
Denk aan mij Frances Liardet
Het begint met de geur van ... Kelly Moran
De reis van Grote Panda & K... James Norbury
Dierenarts Daantje en de di... Lizette de Koning
De heks in mij Loes den Hollander
Met Filippa Fazant naar de ... Briony May Smith
Drie dates Beth O'Leary

De laatste vrouw - Chantal van Mierlo

Geschreven op woensdag 6 april 2022

Chapeau! Chapeau! Ik wil beginnen met een staande ovatie voor Van Mierlo. Waar ik bij het eerste deel van deze serie over Julia Menken, De verloren jongen, al wel de potentie zag maar ook nog wat dingen miste, ben ik razend enthousiast over De laatste vrouw.

Al direct bij de eerste bladzijde weet Van Mierlo je het verhaal in te slepen en vervolgens laat ze je niet meer los.

Al direct bij de eerste bladzijde weet Van Mierlo je het verhaal in te slepen en vervolgens laat ze je niet meer los. Dat eerste hoofdstuk begint vanuit het perspectief van een slachtoffer en vervolgens stap je vanaf het tweede hoofdstuk moeiteloos over in het perspectief van Julia. Ik ben dol op de boeken van thrillerschrijfster Helen Fields en eerlijk is eerlijk, Van Mierlo deed mij aan haar denken tijdens dit verhaal, mede door af en toe vanuit het slachtoffer te schrijven.

Het enige minpunt dat ik kan bedenken is dat Julia Menken soms niet heel erg scherp lijkt in haar werk. Dan las ik mogelijkheden die Julia niet oppakte of had ik ideeën waar zij helemaal niet mee kwam, of later zelfs enigszins verbaasd op reageerde wanneer een ander personage dit wel benoemde. Ik kan er niet duidelijker over zijn omdat ik dan teveel verklap, maar dit is dan ook mijn enige puntje van kritiek.

Dat Julia Menken ook maar een mens is, dat werd in het vorige deel wel duidelijk. Daar vond ik haar echter wat vlak overkomen en miste ik de balans tussen haar privéleven en de zaak waaraan ze werkte. In De laatste vrouw vond ik echt dat Van Mierlo hierin zeer sterk terug is gekomen. Het privéleven van Julia loopt door, maar het is niet meer zo dat de rest ondergesneeuwd wordt.

Dankzij de vlotte schrijfstijl en de korte hoofdstukken vlieg je door dit boek heen. Iedere keer denk je “aah, nog één hoofdstuk dan” waarna je doorleest tot je écht niet anders kan dan stoppen omdat de plicht roept. Heerlijk!

Titel: De laatste vrouw
Auteur: Chantal van Mierlo
 
Genre: thriller
Aantal pagina's: 346
 
ISBN: 978 94 610 9586 2
Uitgever: De Crime Compagnie
 
Verschenen: april 0022

Hoewel ik je zeker aan zou raden om gewoon bij het eerste deel van deze serie, De verloren jongen, te beginnen, is De laatste vrouw ook heel goed apart te lezen.

Ik kijk reikhalzend uit naar het derde deel, De onbekende man, die voor juni van dit jaar gepland staat.

Achterflap van het boek (tekst van de uitgever):

Na een vreselijk verlies heeft gedragsdeskundige Julia Menken grote moeite om haar leven weer op te pakken.

Met tegenzin wordt ze op een grote zaak gezet waarbij jonge vrouwen in de Brabantse Peel spoorloos verdwijnen. Ze kan haar gedachten maar nauwelijks bij haar werk houden, en dan dreigt ze ook nog eens de voogdij over haar zoon Mees kwijt te raken…