Geloof mij nooit Loes den Hollander
Het Verborgen Land 2, De te... Chris Colfer
Ik red me wel Leanne Pots
Daantje durft alles! Eline Hoogenboom
Nijntje tel & beweeg bewegend leren
De vrouw van de uitvinder Rebekka Eder
Heksenwinter Kaye Umansky
Ik hou het hele jaar van jou Sam McBratney
De verloren dromen van Valeria Aline van Wijnen
De Italiaanse dochter Soraya Lane
Bevroren planeet Leisa Stewart- Sharpe
Als de dood zucht Lex Paleaux
Het weeshuis Lizzie Page
Zonder angst Inge van Prooijen
Het Verborgen Land 1, De st... Chris Colfer
De verdwenen meisjes van Wi... Ellen Marie Wiseman
Ergens in de sneeuw Linde Faas
Pleegkind Claire Keegan
Denk aan mij Frances Liardet
Het begint met de geur van ... Kelly Moran
De reis van Grote Panda & K... James Norbury
Dierenarts Daantje en de di... Lizette de Koning
De heks in mij Loes den Hollander
Met Filippa Fazant naar de ... Briony May Smith
Drie dates Beth O'Leary

Een soort vonk - Elle McNicoll

Geschreven op maandag 23 november 2020

Een soort vonk is zo’n pareltje dat niet onontdekt mag blijven. Addie is een uniek meisje dat de moeilijkheden in het leven niet uit de weg gaat, maar juist probeert te accepteren. Als andere mensen hun kop in het zand willen steken, accepteert ze dat juist niet!

Tegen het einde zat ik te lezen met kippenvel over mijn hele lijf en tranen in mijn ogen. Mijn hart werd gegrepen.

Addie woont samen met haar ouders en twee oudere zussen Nina en Keedie. Net als Keedie is ook Addie autistisch. Addie heeft het geluk dat Keedie haar begrijpt en kan helpen, zo iemand heeft Keedie zelf gemist.

McNicoll heeft een vlotte en duidelijke  schrijfstijl. Het verhaal is goed te begrijpen en ik hou van de lagen die ze erin heeft verwerkt. Vriendschap, onrecht, pesten, acceptatie. De moed van Addie is voelbaar, ook al heeft ze som moeite met de wereld om zich heen.

Addie is anders, dat weet ze wel, maar tegelijk is ze blij met hoe ze is. Hoewel ze niet altijd goed voor zichzelf opkomt, doet ze dat wel voor  vrouwen die vroeger zijn vermoord omdat ze van hekserij werden beticht. En zelfs als bijna niemand naar haar wil luisteren, geeft ze niet op.

Titel: Een soort vonk
Auteur: Elle McNicoll
 
Genre: kinderboek (10+)
Aantal pagina's: 192
 
ISBN: 978 90 477 1266 4
Uitgever: Lemniscaat
 
Verschenen: november 2020

Er ontvouwt zich zelfs een nieuwe vriendschap en tegen het einde zat ik te lezen met kippenvel over mijn hele lijf en tranen in mijn ogen. Mijn hart werd gegrepen. Niet alleen door Addie, maar ook door die lieve, krachtige mensen om haar heen. McNicoll sluit af met vuurwerk.

Dit hartverwarmende boek is een echte mustread. Ik ben blij met deze verfrissende kijk die McNicoll je meegeeft. Ze heeft het bijzondere talent om haar personages tot leven te wekken en je diep te roeren.

Achterflap van het boek (tekst van de uitgever):

Tijdens een schoolproject ontdekt de elfjarige Addie dat in het dorp waar ze woont, vroeger heksen werden vervolgd én gedood. Ze vindt het zo onrechtvaardig dat ze een monument wil oprichten voor de vrouwen die daar onterecht de dood vonden.

Maar het dorp zit er niet op te wachten. Zo’n monument is alleen maar een herinnering aan een zwarte bladzijde uit de geschiedenis. Addie laat het er niet bij zitten. Ze voelt zich verwant met deze vrouwen uit het verleden. Net als de ‘heksen’ vroeger, wordt zij nu raar aangekeken door mensen die haar anders vinden. Ze heeft namelijk autisme en reageert vaak niet zoals mensen verwachten.

Addie begrijpt hoe machteloos de onterecht veroordeelde vrouwen zich moeten hebben gevoeld, want ze waren gewoon wie ze waren… net als zij. Durft Addie, die zich het liefst op de achtergrond houdt, de strijd met haar dorpsgenoten aan?