Het duistere meer - Sarah Bailey

Wat naast de dikte van het boek het eerste opvalt is de prachtige cover. Een meer met bomen en struiken eromheen en enkele rode bloemblaadjes. Intrigerend!

Volgens de achterflap vond ‘Publishers Weekly’ dit boek een pageturner. Daar ben ik het niet volledig mee eens. Het boek intrigeerde mij wel en met mijn gedachten keerde ik regelmatig terug naar het verhaal op momenten dat ik niet verder kon lezen. Toch miste ik de echte spanning. Het onderzoek naar de dood van Rosalind Ryan vlot niet echt, het is lastig en er zijn weinig aanknopingspunten. Hoewel zich nog wel een spannende situatie voordoet in het boek, heb ik een beetje de dreiging gemist van het gevaar. Het verhaal kabbelde, vooral wat de zaak betreft, een beetje voort.

Dat kan een bewuste keuze zijn geweest. Bailey heeft namelijk haar aandacht verdeeld tussen de zaak en het persoonlijke verhaal van Gemma Woodstock, het hoofdpersonage van dit boek. Hiermee creëert ze een hele goede basis voor de serie over Gemma. Toch zorgt dit er ook voor dat de zaak een beetje ondergesneeuwd raakt.

Bijzonder vond ik bepaalde keuzes ten aanzien van het privé leven van deze rechercheur. Zowel de terugblikken naar haar verleden, welke ook interessant zijn voor het heden, als haar relaties met het slachtoffer, haar eerste vriendje, haar man en haar partner. Je volgt de worstelingen van Gemma op de voet en Bailey schrijft het naar mijn mening op zo’n manier dat je de situatie niet zwart-wit ziet. Dat wil niet zeggen dat je alles goedkeurt maar toch kon ik haar op sommige momenten wel begrijpen.

Toch hoop ik dat Gemma haar kracht weer een beetje terug zal vinden in het volgende deel. Ze begon sterk maar naarmate het boek en de verschillende situaties vorderden, leek het wel alsof ze zichzelf een beetje kwijtraakte. Ze kwam te weinig voor zichzelf op.

De plot vond ik weinig verrassend. Misschien zelfs een beetje te makkelijk. Bailey heeft voor mijn gevoel iets teveel een roman geschreven in plaats van een thriller. Iets teveel op het persoonlijk vlak van Gemma gericht en te weinig op de zaak. Was de plot verrassender geweest dan was ze sterker geëindigd met dit boek waardoor het algehele gevoel over het verhaal beter was geweest.

Ik ben wel benieuwd naar het volgende deel maar deze zal naar mijn mening meer thriller elementen moeten bezitten dan dit eerste deel. Juist omdat het boek mij wel intrigeerde en hoop ik erg dat Bailey sterk terug komt met deel twee dat in mei 2020 verschijnt.

Deze recensie is eerder verschenen op het boekenblog van de Perfecte Buren.