Geloof mij nooit Loes den Hollander
Het Verborgen Land 2, De te... Chris Colfer
Ik red me wel Leanne Pots
Daantje durft alles! Eline Hoogenboom
Nijntje tel & beweeg bewegend leren
De vrouw van de uitvinder Rebekka Eder
Heksenwinter Kaye Umansky
Ik hou het hele jaar van jou Sam McBratney
De verloren dromen van Valeria Aline van Wijnen
De Italiaanse dochter Soraya Lane
Bevroren planeet Leisa Stewart- Sharpe
Als de dood zucht Lex Paleaux
Het weeshuis Lizzie Page
Zonder angst Inge van Prooijen
Het Verborgen Land 1, De st... Chris Colfer
De verdwenen meisjes van Wi... Ellen Marie Wiseman
Ergens in de sneeuw Linde Faas
Pleegkind Claire Keegan
Denk aan mij Frances Liardet
Het begint met de geur van ... Kelly Moran
De reis van Grote Panda & K... James Norbury
Dierenarts Daantje en de di... Lizette de Koning
De heks in mij Loes den Hollander
Met Filippa Fazant naar de ... Briony May Smith
Drie dates Beth O'Leary

Het lied van mij en jou - J.D. Barrett

Geschreven op maandag 8 maart 2021

Eigenlijk kan de samenvatting van mijn recensie heel kort zijn, het is het allemaal net niet. Voor mij heeft Barrett de plank mis geslagen. De ingrediënten voor een mooi verhaal zijn zeker aanwezig maar door de keuzes die Barrett heeft gemaakt komt deze niet goed uit de verf.

De ingrediënten voor een mooi verhaal zijn zeker aanwezig maar door de keuzes die Barrett heeft gemaakt komt deze niet goed uit de verf.

Deze insteek van dit boek vond ik origineel en volgens mij kan je hier vele mooie kanten mee op, daarom wilde ik het graag lezen.

Helaas viel het mij een beetje tegen hoeveel Barrett uiteindelijk met alle mogelijkheden heeft gedaan. De band tussen Zoë en patiënten had veel intenser verteld kunnen worden. Het voelt alsof er iedere keer wel een poging wordt gedaan maar uiteindelijk is het een ‘net niet’ gevoel dat ik eraan overhoud.

Titel: Het lied van mij en jou
Auteur: J.D. Barrett
 
Genre: roman
Aantal pagina's: 304
 
ISBN: 978 90 261 4452 3
Uitgever: De Fontein
 
Verschenen: maart 2019

Het begin met Clara bijvoorbeeld, Barrett begint hier al met een hele gave insteek maar doet er vervolgens veel te weinig mee! Het helpen van patiënt June is ook een voorbeeld van, hoewel ietwat voorspelbaar, een prachtig idee voor een boek. Was Barrett hier nu maar dieper op in gegaan…

Het verhaal doet voor mij chaotisch aan. Vele personages komen voorbij en dat was voor mij juist ook één van de dingen waar ik tegenaan liep. Zoveel personages, zoveel namen, zoveel verhaallijnen. Zoveel van alles wat leidt tot eigenlijk niets. Alle verhaallijnen blijven aan de oppervlakte. Enkel de verhaallijn van June heeft enige diepte maar ook dit verhaal komt dus niet volledig tot zijn recht.

Achterflap van het boek (tekst van de uitgever):

Zoë werkt in een hospice, waar ze met haar harp de patiënten begeleidt, ook op hun laatste reis.

Het is een baan waarin ze de vervulling vindt die in de rest van haar leven ontbreekt: ze heeft al vijf jaar een hopeloze relatie met een man die niet voor haar durft te kiezen, woont nog steeds in haar ouderlijk huis, en durft, sinds een paniekaanval op het podium, haar baan als concertharpist niet meer op te pakken.

Maar deze nieuwjaarsdag besluit ze het roer om te gooien. Terwijl haar beste vriendin (onvermoeibaar op zoek naar De Ware) en haar broer (hopeloos verliefd op iemand die zijn gevoelens niet beantwoordt) haar toejuichen vanaf de zijlijn, neemt Zoë het heft in eigen handen. Want het idee van een nieuw begin klinkt haar als muziek in de oren…