Het Verborgen Land 2, De terugkeer van de tovenares - Chris Colfer

Nadat Helena en ik het eerste deel van Het verborgen land uit hadden (De strijd om de magische wens) konden we niet wachten om in dit tweede deel te duiken. Het is magisch hoe je wordt meegenomen in een sprookjeswereld en je het gevoel krijgt dat je de sprookjesfiguren zoveel beter leert kennen. Iedere avond voor het slapengaan lezen we een stukje en iedere avond krijg ik een grom en gesmeek te horen, of ik alsjeblieft nog een stukje verder wil voorlezen. Het is dan ook echt afkicken nu dit boek uit is. Wij staan te trappelen van ongeduld, wachtend op deel drie!

In Het verborgen land, De terugkeer van de tovenares maken Koen en Alexandra weer heel wat mee. Hun moeder verdwijnt en er komt een grote, verantwoordelijke taak op hun bordje terecht wanneer de grote tovenares haar opwachting maakt in Het verborgen land.

Net als in het eerste deel duurt de aanloop naar het avontuur toe ietwat lang. Sowieso zou Colfer wel iets meer vaart in zijn verhaal kunnen gebruiken. De opzet dit keer is wederom spannend, Koen en Alexandra moeten weer verschillende dingen verzamelen om een wonderstaf te kunnen maken. Deze tocht heeft Colfer veel te afgebakend verteld waardoor het avontuur echt in stukjes wordt gehakt. Zonde!

Het is leuk om weer zoveel oude bekenden tegen te komen in dit verhaal, al maken we ook kennis met een aantal nieuwe figuren. De climax heeft Colfer wel weer goed neergezet. Deze heeft een mooie opbouw waarin je de spanning voelt. Eigenlijk iets wat we de rest van het verhaal toch een beetje hebben gemist.
Sommige figuren hebben in de fantasie van de auteur trouwens wel een gekke rol gekregen, Belle bijvoorbeeld. Dat vonden we wat lastig om voor te stellen.

Dit boek is lekker dik waardoor je lang kunt genieten van het verhaal. De hele uitstraling is prachtig waardoor het boek ook een ideaal cadeau is om te geven, Helaas zitten er, net als in het eerste deel, wel wat slordige foutjes in de tekst. Dit had niet gehoeven en is jammer, al zeg ik er ok direct bij dat het ons plezier in het boek niet in de weg heeft gezeten.

Al met al weet Colfer ons te strikken met zijn originaliteit. Ik hoop wel dat het volgende deel weer iets spannender is, volgens mij zijn de ingrediënten hiervoor wel aanwezig. Helena en ik duiken in ieder geval in Het verborgen land 3, Een duistere waarschuwing zodra het kan!