Ik kan er nét niet bij - Sander Verheijen

Rauw, eerlijk, ietwat zwaar en toch ook liefdevol. Een aantal woorden die naar boven komen na het lezen van Ik kan er nét niet bij.

Sander en Jip willen graag samen kinderen en waar veel mensen het vanzelfsprekend lijken te vinden om deze dan ook gezond en wel op een gevraagd moment te krijgen, komen zij erachter dat het leven lang niet altijd zo werkt.
Na hulp vanuit het ziekenhuis om zwanger te raken verloopt de zwangerschap goed. Na de geboorte lijken de jongens gezond maar gaandeweg ontdekken ze dat de een hersenbeschadiging heeft en de ander autisme. Niet het einde van de wereld misschien maar wel het begin van de hobbelige weg waar ze overheen zullen moeten.

Als je kinderen hebt, heb je altijd zorgen en sta je ook niet meer zelf op de eerste plaats. Als je kinderen met een handicap hebt is dit nog een beetje meer dan dat… En hoewel dat regelmatig zwaar kan zijn weet Verheijen goed te verwoorden hoe je meegaat in de stroom en anders het nieuwe gewoon wordt. Ook de liefde voor Willem en Maurits weet hij gelukkig goed te verwoorden, hoe zwaar het ook is, je doet het voor je kinderen.

Hoewel Verheijen erg vlot schrijft vond ik het af en toe toch wat zwaar voelen. Het is niet zo dat je minder van je kind houdt wanneer deze een handicap heeft, maar het is wel erg intensief. Daarnaast moet je accepteren dat jouw kind niet ‘doorsnee’ is en zal je soms harder moeten vechten om voor elkaar te krijgen wat jouw kind nodig heeft.

Ik ben dan ook blij met de eerlijkheid van Verheijen. Dat hij en zijn vrouw Jip verwachtingen bij hebben moeten stellen is volkomen logisch maar tegelijk laat dit boek zien hoe blij je kunt zijn met kleinere stappen vooruit en de onvoorwaardelijke liefde die er is voor je kind(eren).
Dankzij de korte hoofdstukken is het boek iets lichter om te lezen. Het geeft je als lezer met regelmaat even de ruimte. Waarschijnlijk meer dan Jip en Sander zelf tussendoor hebben gehad. En toch is duidelijk dat dit boek niet de bedoeling heeft om medelijden op te wekken. Ja het is soms zwaar maar de liefde voor de kinderen spat van de bladzijdes.

Een aanrader, voor iedereen eigenlijk. Voor de één vanwege de herkenning, voor iedereen vanwege de bewustwording.