Meisje zonder verleden - Michael Robotham

De achterflap onthult enkel iets over de verhaallijn van Evie Cormac en de verwachtingen wat betreft dit personage worden toch enigszins beïnvloed door deze tekst. Het boek nam voor mij een andere wending doordat de verwachting niet helemaal uitkwam en doordat er nog een andere belangrijke verhaallijn opdook.

Gelukkig is dit zeker geen teleurstelling gebleken. Zowel Evie als Cyrus zijn boeiende personages waar je meerdere boeken mee zou kunnen vullen. Ook zijn er nog genoeg vragen waarop je als lezer antwoord zou willen maar ik ben blij dat Robotham niet overhaast te werk is gegaan en alles in één boek heeft afgeraffeld.

Her en der wordt het verhaal in Meisje zonder verleden niet helemaal afgerond. De belangrijkste antwoorden binnen dit boek krijg je, maar sommige gaatjes worden niet gedicht. Misschien vond Robotham deze niet groot of belangrijk genoeg om af te ronden? Het is ook geen ramp maar wellicht had het net iets meer voldoening gegeven wanneer ook deze eindjes afgerond waren geweest.
Heel soms lijkt het ook alsof de auteur voor de makkelijke weg kiest waardoor er situaties ontstaan waar meer uitgehaald had kunnen worden. Wellicht zijn er dingen die nog in een volgend deel voorbij komen waardoor situaties dan alsnog beter worden opgepakt.

Hoewel vooral helemaal in het begin een paar gruwelijke details worden gegeven, was de rest van het boek niet per se ontzettend spannend, het is geen race tegen de klok. Meisje zonder verleden is een thriller waarbij de hoofdpersonages onder je huid kruipen en je als lezer met hen meeleeft. Ik heb niet al nagelbijtend op het puntje van mijn stoel gezeten maar het boek hield mij wel bezig, ook op momenten dat ik niet verder kon lezen.  Robotham wist mij aan het eind nog wel even te verrassen. Mede hierdoor maar ook zeker door de zeer goed neergezette personages sloeg ik het boek voldaan dicht.

Deze recensie is eerder verschenen op het boekenblog van de Perfecte Buren.