Moordgeheim - Natasza Tardio

Een bizar en erg spannend vervolg op het al net zo bizarre en spannende boek Moordvrienden.

Dat boek gaat over een schietpartij zes jaar geleden op een middelbare school. Schutter Finn pleegde zelfmoord en Milo werd onschuldig verklaard en als slachtoffer gezien.

Moordgeheim is een op zichzelf staand boek dus het is prima te lezen wanneer je Moordvrienden niet hebt gelezen. Zelf heb ik dat boek al wel gelezen en daar was ik blij om. Zo weet je net even beter wat er gebeurd is.

In Moordgeheim wil scholiere Cloë een schoolopdracht wijden aan deze gebeurtenis. De hoofdstukken worden wisselend vanuit het oogpunt van Cloë en Milo verteld.

Omdat dit zo’n kort verhaal is, vlieg je er doorheen. Misschien zelfs wel een beetje te snel. Ik heb hooguit een uur nodig gehad om dit boek te lezen en het is niet bepaald een luchtig onderwerp. Dat zorgde ervoor dat ik na het dichtslaan van dit boek even rustig na moest denken wat er nu allemaal was voorgevallen. De informatie en gebeurtenissen moeten even landen en doordat het verhaal snel gaat en kort is, was daar voor mij tijdens het lezen geen tijd voor. Dit is niet echt een minpunt, ik vind het knap hoe Tardio in zo’n kort verhaal toch een prima boek neer kan zetten zonder het gevoel te geven dingen af te raffelen.

Hoewel Tardio, zoals ze zelf aangeeft in haar nawoord, antwoord geeft over hoe het verder is gegaan met Milo na de schietpartij, zorgt dit boek voor mij nog steeds niet echt voor een afsluiting. Voor mijn gevoel is het maar deels een antwoord op de vragen. Door de lengte van dit verhaal moest Tardio waarschijnlijk keuzes maken en kon ze niet echt diep op dingen in gaan. Knap is dat dit niet storend is maar waarschijnlijk is dat deels de reden waarom dit boek nog altijd geen echte afsluiting is. Het laat wel ruimte voor nog een vervolg…

Sommige dingen in het boek waren erg ongeloofwaardig. Zo doet Cloë een ontdekking en hoewel ze bedenkt dat ze hulp moet gaan halen gaat ze vervolgens toch zelf verder op onderzoek uit. Het is raar en niet geloofwaardig dat ze het alarmnummer niet belt op dat moment.

Dit boek leest erg gemakkelijk. Het is bijna bizar wat Tardio heeft kunnen bedenken voor deze twee boeken. Waarschijnlijk door de lengte van dit verhaal en de beperkte ruimte om uitgebreid te schrijven, is dit boek minder duister en gruwelijk dan het vorige. Ik vind het boek zeker een aanrader voor jongeren die minder graag lezen. Het is spannend en leest makkelijk waardoor je het zo uit hebt en je het niet met tegenzin leest.