Takkenhoofd Inge Besaris
De grote boze heks Hanna Kraan
De Cubaanse dochter Soraya Lane
Lotte en Fenna, op reis doo... Jannie van der Heijden
De wind kent mijn naam Isabel Allende
Cadeautje! Miriam Bos
Ik heb een paar vragen voor je Rebecca Makkai
Blauw brengt ongeluk Angelique van Dam
Geloof mij nooit Loes den Hollander
Het Verborgen Land 2, De te... Chris Colfer
Ik red me wel Leanne Pots
Daantje durft alles! Eline Hoogenboom
Nijntje tel & beweeg bewegend leren
De vrouw van de uitvinder Rebekka Eder
Heksenwinter Kaye Umansky
Ik hou het hele jaar van jou Sam McBratney
De verloren dromen van Valeria Aline van Wijnen
De Italiaanse dochter Soraya Lane
Bevroren planeet Leisa Stewart- Sharpe
Als de dood zucht Lex Paleaux
Het weeshuis Lizzie Page
Zonder angst Inge van Prooijen
Het Verborgen Land 1, De st... Chris Colfer
De verdwenen meisjes van Wi... Ellen Marie Wiseman
Ergens in de sneeuw Linde Faas

Nooit meer bang - Gaby Rasters

Geschreven op dinsdag 28 september 2021

Een boek vol emoties. Enigszins zoet afgewisseld met de bittere realiteit. Een lach en een traan. Een waargebeurde omlijsting, ingevuld met fictie.

Een boek vol emoties. Enigszins zoet, afgewisseld met de bittere realiteit.

De titel geeft al de indruk dat het een boek met een bepaalde lading is. De boekpresentatie waarbij ik aanwezig was versterkte dit gevoel. Het boek is fictie met bepaalde delen die zijn gebaseerd op de werkelijkheid. Zo weten we allemaal dat de aanslag op vliegveld Zaventem helaas niet verzonnen is en Karen Northshield is een echte overlevende die nog altijd de gevolgen ondervindt van deze aanslag. Rasters was zelf in Brussel ten tijde van de aanslagen. Ik ben ervan overtuigd dat haar eigen ervaringen op deze dag en haar contact met Karen een deel van de kracht van dit boek zijn.

Rasters weet haar vier hoofdpersonages zo neer te zetten dat je hen meteen in je hart sluit. Dat, samen met de wetenschap dat de aanslag werkelijk heeft plaatsgevonden, maakt het ook meteen een emotioneel verhaal. Louise, Maud, Lennard en Victor worden met elkaar verbonden door deze aanslag. Een gebeurtenis die alleen maar verliezers kent, maar welke ook voor bijzondere ontmoetingen zorgt.

Louise en Maud leren elkaar door deze aanslag kennen en blijken al snel een klik te hebben. Ook de ontmoetingen tussen hoofdpersonages en een meisje genaamd Britt, die nog leeft dankzij Lennard, Ferdinand die zijn eigen verlies moet verwerken en de ouders van Lennard die ondanks hun eigen verdriet Louise verwelkomen en de ruimte geven, zijn hartverwarmend.

Hoewel het boek deels zoet is en een tikkeltje aanvoelt als een sprookje, is het niet zo dat de personages ongeschonden uit de strijd komen en zo nog lang en gelukkig leven.

Louise worstelt bijvoorbeeld ook nog met de angst voor kanker die al dan niet is teruggekeerd. De angst die zij het hoofd moet bieden en de littekens die ze fysiek en mentaal zal moeten accepteren voelen zwaar. Hoewel anderen er voor haar zijn is dit een gevecht dat alleen zij aan kan gaan. Alleen zij kan haar leven weer in eigen handen nemen en de angsten verslaan. Wanneer Louise dit zelf ook beseft, neemt zij drastische beslissingen.

Dan is er ook nog Olaf. Een mooi personage maar haast in een onmogelijke positie. Je hart is dan al gestolen door de eerdere personages in dit boek waardoor het lijkt alsof er te weinig ruimte is voor Olaf. Misschien komt er nog een vervolg op dit boek waarin hij zijn eigen plek veroverd heeft in plaats van het opvullen van de leegte die een ander achterliet.

Titel: Nooit meer bang
Auteur: Gaby Rasters
 
Genre: roman
Aantal pagina's: 256
 
ISBN: 978 94 019 1224 2
Uitgever: Zomer&Keuning
 
Verschenen: maart 2018

Hoewel het zeker een emotioneel verhaal is, blijft er genoeg ruimte over voor humor. Rasters schrijft vlot waardoor je makkelijk weer in het verhaal stapt nadat je het even opzij hebt moeten leggen. Of, wanneer je de tijd hebt, zorgt dit er juist voor dat je ogen over de woorden vliegen en je zo pagina na pagina verslindt.

Het tijdsverloop in het verhaal is af en toe wat onduidelijk en een jaar is een lange periode om te beslaan in dit boek. Wel zorgt dit voor een mooie afsluiting, een jaar na de aanslag. Het eerste jaar na deze gebeurtenis is doorstaan en het is tijd om een begin te maken aan de rest van het leven. Helaas bewijst Karen Northshield dat dit in werkelijkheid niet voor iedereen geldt.

Achterflap van het boek (tekst van de uitgever):

Op zomaar een ochtend op het vliegveld van Brussel vinden er twee bijzondere ontmoetingen plaats.

Vlak nadat Maud heeft ontdekt dat haar vriend een ander heeft, vindt ze gehoor bij de lieve Victor. En Louise, die vanwege haar borstkanker een muur om zich heen heeft gebouwd waar geen man doorheen kan, merkt dat ze zich toch ineens aangetrokken voelt tot Lennard, die ze ontmoet in de ontbijtzaal van haar hotel.

Later op zomaar die ochtend vindt er in de vertrekhal een vreselijke aanslag plaats. De twee vrouwen bevinden zich niet meer op het vliegveld, maar Victor en Lennard wel. De zoektocht brengt Maud en Louise bij elkaar in deze prachtige roman over liefde en verlies, en over de ongekende kracht van mensen.

 

Deze recensie is eerder verschenen op het boekenblog van de Perfecte Buren.