Ons huis - Louise Candlish

Ons huis staat aangeschreven als een thriller. In het begin twijfelde ik wel een beetje over deze benaming, ik vond het lang duren voordat ik enige spanning voelde tijdens het lezen. Het moment dat de spanning begint te komen, blijkt dit een boek te zijn met van die onderhuidse spanning die zeurend blijft hangen.

We krijgen het verhaal te horen vanuit Fiona en vanuit een Word document van haar ex-man Bram. We lezen in het heden maar ook hoe de hele situatie is ontstaan. Het is Candlish knap gelukt om niet steeds dingen te herhalen die je als lezer al wist. De verhalen sluiten goed op elkaar aan.

Wat ik wel jammer vond is dat het huis op de cover niet overeenkomt met het huis dat beschreven wordt in het verhaal. Ik vind de cover echt top, maar omdat het huis zo’n grote rol speelt en zo duidelijk omschreven wordt, valt zoiets op.

De onderhuidse spanning is meesterlijk neergezet, ik voelde me meegetrokken in de problemen die speelden en had zelf ook het gevoel dat het niet meer goed kon komen. Van die spanning waarbij je bijna vergeet dat het niet je eigen problemen zijn, maar die van fictieve personages in een boek.

Wat wel handig is om te weten als je dit boek gaat lezen, is dat het wat traag verloopt. Het is geen snelle thriller waar je doorheen vliegt. Dit hoeft niet erg te zijn, maar als je verwachtingen anders zijn dan kan dit boek tegenvallen. Van mij had het verhaal wel iets meer snelheid mogen hebben.

Het einde is er voor mij één uit de haat/liefde categorie. Geen variant die ik het liefst zie, maar wel één die nog even in je hoofd blijft zeuren, net als de voorgaande spanning. Ik heb het boek niet geheel tevreden weggelegd, maar juist door dat ongemakkelijke gevoel blijft het boek nog wel even hangen.