Perfecte dood - Helen Fields

Na Perfecte resten en Perfecte prooi is Perfecte dood het derde deel in de serie met Luc Callanach en Ava Turner in de hoofdrollen. Een serie waar ik van smul, maar of ik Perfecte dood net zo sterk vond als zijn voorgangers?

Helaas was dat niet het geval. Het boek had mij minder in zijn greep en weinig verrassende wendingen. Er lopen twee verhaallijnen door elkaar. Na de dood van een bekende twijfelt Ava aan de manier waarop hij is gestorven. Hoewel het bewijs haar niet per se in het gelijk stelt, kan zij het niet loslaten. Ze begint te graven in zaken die te maken hebben met uiterst gevaarlijke criminelen.

Daarnaast is er nog een andere moordenaar actief. Ook hier is niet direct duidelijk hoe het zit met het slachtoffer, maar als lezer heb je al snel een beeld van de dader. Waar Fields mij in de vorige boeken aan het verhaal gekluisterd wist te houden, vond ik Perfecte dood lekker om te lezen, maar dus toch minder hoogstaand. Wel is het een pluspunt dat ze wat meer ingaat op de persoonlijke perikelen van Luc. Zo leer je hem net wat beter kennen.

Het einde vond ik vrij bombastisch, maar dat kan aan mij liggen. Het voelde alsof Fields iets goed te maken had, misschien omdat de rest van het boek ingetogener was dan we van haar kennen. Toch weet je bij deze auteur nooit helemaal welke kant op gaat dus je blijft je afvragen of de bekende personages allemaal zullen overleven.

Al met al leest het boek wel gewoon lekker weg. Je kunt het verhaal prima volgen als je de vorige delen niet hebt gelezen en Fields heeft een lekkere schrijfstijl en weet prima een verhaal in elkaar te zetten. Over Perfecte stilte heb ik positieve geluiden gehoord en ook het einde van Perfecte dood smaakt gewoon naar meer, dus reken maar dat ik me alweer verheug op dit vierde deel!