Royal Horses 1, De kroon en het hart - Jana Hoch

De eerste indruk van De kroon en het hart is heel goed. De flaptekst spreekt aan maar ook naar de vormgeving van het boek is duidelijk veel aandacht gegaan. Het boek is een hardcover en van een wat groter formaat. Daarnaast is de cover opvallend en naar mijn mening ontzettend mooi en aantrekkelijk. Binnenin het boek staat bij ieder begin van een hoofdstuk een mooie krul als illustratie, passend bij de cover. Dit geeft net dat beetje extra.

Hoch heeft zeker een prettige schrijfstijl. Het boek leest makkelijk weg en voert je mee in de wereld van Grace, Edward en alle personages op Caverley Green. Dat Hoch zelf veel ervaring heeft met paarden proef je duidelijk terug. Daardoor komen de de vele momenten waarop paarden in het verhaal komen realistisch over.

Helaas vond ik ook dat de paarden een nogal groot aandeel hebben in dit boek. Iets wat voor mijn gevoel ten koste ging van het uitdiepen van de personages. Ik had zo graag meer over hen willen lezen! Die personages weet Hoch namelijk goed neer te zetten. Soms vriendelijk en op zo’n manier alsof het vrienden van jezelf zouden kunnen zijn, andere keren meer op een intrigerende manier. Hoewel ik ook moet zeggen dat ik Grace wel een tikje te naïef en dramatisch vond. Ik hoop echt dat de auteur veel meer de diepte in gaat bij het tweede deel van deze Royal Horses serie en Grace misschien net wat meer pit geeft.

Het is wel een goede keuze geweest om Grace al wat bagage mee te geven. Dit maakt de potentie van haar personage wel duidelijk. Het was ook mooi om te lezen hoe ze haar draai vond op Caverley Green en zeker geen verwend meisje bleek te zijn.
Paardentrainer Edward is interessant omdat hij verre is van doorsnee. Hij is niet per se sympathiek, is bijzonder goed met paarden, maar met mensen een stuk minder. Hij komt vaak nors en onaardig over en het is dat Hoch je als lezer dwingt om hem beter te leren kennen, anders had je hem misschien wel het liefst aan de kant geschoven.

De plotwending was er voor mij eentje met gemengde gevoelens. Aan de ene kant vond ik het verrassend en onverwacht. Aan de andere kant kwam dat ook omdat het nogal vergezocht en onrealistisch was. Uiteindelijk hoeft het geen dealbreker te zijn, maar ik ben wel benieuwd naar de keuzes die Hoch in het volgende boek heeft gemaakt.

Naar dat tweede deel, De kroon en de troon, ben ik dan ook wel heel nieuwsgierig. Ik merk dat Hoch het toch voor elkaar heeft weten te krijgen dat ik geïnteresseerd ben in de personages. Ik wil meer weten en ik wil nog veel langer vertoeven op Caverley Green. Gelukkig laat de auteur in haar dankwoord al weten dat we in het volgende deel terugkeren naar dit landgoed. Ik kijk dan ook echt uit naar het vervolg!