Ruimte voor liefde - Joyce Spijker

Dit boek leest als een soort tijdschrift in boekvorm. Wel een boekentijdschrift met het thema ‘liefde’. Spijker heeft dit boek zeer overzichtelijk vormgegeven. Zo zijn er de verschillende hoofdstukken en al deze hoofdstukken hebben ook weer een zelfde indeling waaronder wat algemene informatie, interviews en feitjes.

Wat Spijker heel goed doet, is juist die aandacht voor interviews. Dit helpt bij het scheppen van een beeld bij de onderwerpen en deze een ‘gezicht’ geven. Niet letterlijk aangezien er geen foto’s in het boek staan. De mensen die interviews hebben gegeven staan zelfs niet met hun echte naam in het boek omdat er toch nog een taboe ligt op andere manieren van leven dan de standaard.

In elk hoofdstuk zit ook een stukje ‘fictief verhaal’. Dit had Spijker van mij weg mogen laten. Ik vond het niets toevoegen en ben deze stukjes zelfs over gaan slaan. De ‘facts & figures’ zijn de ene keer wat interessanter dan de andere keer, maar zorgen wel voor wat extra afwisseling.

Wat ik wel jammer vond is dat het onderwerp monogamie pas helemaal aan het einde kwam. Doordat nu alle onderwerpen waarbij je je partner deelt (open relaties, swingen, vreemdgaan, polyamorie en de hoofdstukken over jaloezie en de omgeving) eerst komen, zou je bijna het gevoel krijgen dat je vreemd, saai of ouderwets bent wanneer je niet anders zou willen dan een monogame relatie hebben.

Ik vind het goed dat er meer aandacht is voor andere relatievormen, want ieder moet voor zichzelf kunnen beslissen wat bij hem of haar past. Dat Spijker zelf ook nadenkt over deze relatievormen en zich regelmatig afvraagt of de betreffende vorm iets voor haar zou zijn, is ook helemaal goed natuurlijk. Toch had monogamie er wat minder negatief uit kunnen komen. Het wordt zeker niet afgekeurd in het boek, begrijp me niet verkeerd, maar er ligt veel nadruk op al die andere keuzes; hoe deze misschien wel beter zijn en dat monogamie misschien toch wat achterhaald is.

Ruimte voor liefde is zeker een boek om er af en toe bij te pakken en weer een stukje te lezen. Ik vond het erg leuk om verschillende invalshoeken te lezen en hoe de verschillende vormen van het hebben van een relatie worden ervaren. Er wordt erg open gesproken in het boek, wat ik alleen maar toe kan juichen. Ik hoop dat mensen nog veel toleranter zullen worden naar elkaar en wie weet helpt dit boek daar een beetje bij.

Deze recensie is eerder verschenen op het boekenblog van de Perfecte Buren.