Takkenhoofd Inge Besaris
De grote boze heks Hanna Kraan
De Cubaanse dochter Soraya Lane
Lotte en Fenna, op reis doo... Jannie van der Heijden
De wind kent mijn naam Isabel Allende
Cadeautje! Miriam Bos
Ik heb een paar vragen voor je Rebecca Makkai
Blauw brengt ongeluk Angelique van Dam
Geloof mij nooit Loes den Hollander
Het Verborgen Land 2, De te... Chris Colfer
Ik red me wel Leanne Pots
Daantje durft alles! Eline Hoogenboom
Nijntje tel & beweeg bewegend leren
De vrouw van de uitvinder Rebekka Eder
Heksenwinter Kaye Umansky
Ik hou het hele jaar van jou Sam McBratney
De verloren dromen van Valeria Aline van Wijnen
De Italiaanse dochter Soraya Lane
Bevroren planeet Leisa Stewart- Sharpe
Als de dood zucht Lex Paleaux
Het weeshuis Lizzie Page
Zonder angst Inge van Prooijen
Het Verborgen Land 1, De st... Chris Colfer
De verdwenen meisjes van Wi... Ellen Marie Wiseman
Ergens in de sneeuw Linde Faas

Thuis in het Duincafé - Debbie Johnson

Geschreven op maandag 10 augustus 2020

Dit is alweer het derde deel in de Duincafé serie. Zomer in het Duincafé ging voornamelijk over Laura en haar kinderen en in Kerstmis in het Duincafé stond Becca centraal. Ditmaal draait het om Zoë en Martha, de dochter van haar beste vriendin Kate. Gelukkig komen alle andere bekenden ook weer voorbij en dat is en blijft de kracht van deze serie, de personages.

De lach en de traan, de worstelingen tussen verdriet en geluk en natuurlijk de liefde van al die mensen in Budbury. Ik hou ervan, het voelt als thuiskomen.

Ook in Thuis in het Duincafé weet Johnson weer dat warme, ‘comfy’ gevoel over te brengen. Iedereen lijkt welkom te zijn in Budbury en iedereen mag zichzelf zijn. Het is bijzonder hoe Johnson de gemeenschap neer weet te zetten, zo origineel, warm en overweldigend.

De dood van Kate, de moeder van Martha en de beste vriendin van Zoë, loopt als een rode draad door het verhaal. Dit doet de auteur op een hele mooie manier. Je groeit mee in het proces van Martha en Zoë die dit overlijden een plekje proberen te geven. Het is bij vlagen rauw en pijnlijk, maar juist doordat ze elkaar hebben en steun vinden in Budbury, ook erg mooi om te zien hoe zij hierin groeien. De herinneringen die met enige regelmaat worden opgehaald doen zeer en zijn mooi tegelijk.

Titel: Thuis in het Duincafé
Auteur: Debbie Johnson
 
Genre: roman
Aantal pagina's: 332
 
ISBN: 978 90 225 9053 9
Uitgever: Boekerij
 
Verschenen: juli 2020

Ik ben blij met de rol van Martha, een tiener met wie het verkeerd dreigt te gaan maar waarvan ook duidelijk wordt dat ze in wezen een hele lieve meid is. Het is niet bepaald makkelijk waar zij doorheen moet en dit laat ze goed merken in haar gedrag. Maar ook van Zoë heb ik genoten. Het was zo makkelijk geweest om de handdoek in de ring te gooien, maar dit heeft ze niet gedaan. Het ouderschap is lang niet altijd even makkelijk en in Thuis in het Duincafé is daar ruimte voor. Naast onvoorwaardelijke liefde komen er namelijk ook een hoop zorgen bij het ouderschap kijken. De wanhoop die Zoë bij vlagen voelt maakt het boek zoveel echter en daardoor beter.

Johnson weet feelgood en roman perfect te combineren. De lach en de traan, de worstelingen tussen verdriet en geluk en natuurlijk de liefde van al die mensen in Budbury. Ik hou ervan, het voelt als thuiskomen. Dat Johnson dit een keer weet neer te zetten is al knap, maar dat ze dit in meerdere boeken op zo’n hoog niveau weet vol te houden bewijst wel het talent dat deze auteur heeft.

Achterflap van het boek (tekst van de uitgever):

Als Zoë’s beste vriendin Kate aan borstkanker overlijdt, staat Zoë’s leven plotseling volkomen op zijn kop. Ze ontdekt dat ze de voogdij over Kates zestienjarige dochter Martha heeft gekregen, en moet opeens veranderen van de maffe buurvrouw die nog geen plant in leven kan houden in een volwassen vrouw met verantwoordelijkheden.

Zoe besluit samen met Martha naar een klein dorpje aan de westkust van Engeland te verhuizen, in de hoop dat de frisse zeelucht van Devon en het tragere tempo van het dorpsleven hen zal helpen Kates dood te verwerken.

Zonder het te weten is haar keuze voor het dorpje Budbury een van de beste ooit, want als ze op een dag het Duincafé binnenstapt, zal haar leven nogmaals ingrijpend veranderen, nu ten goede. De vriendelijke dorpelingen nemen de verloren en intens verdrietige Zoë en Martha direct onder hun hoede en geven steun waar nodig. En die steun kunnen ze hard gebruiken als Martha’s mysterieuze en al lang afwezige vader opeens op de stoep staat…