Takkenhoofd Inge Besaris
De grote boze heks Hanna Kraan
De Cubaanse dochter Soraya Lane
Lotte en Fenna, op reis doo... Jannie van der Heijden
De wind kent mijn naam Isabel Allende
Cadeautje! Miriam Bos
Ik heb een paar vragen voor je Rebecca Makkai
Blauw brengt ongeluk Angelique van Dam
Geloof mij nooit Loes den Hollander
Het Verborgen Land 2, De te... Chris Colfer
Ik red me wel Leanne Pots
Daantje durft alles! Eline Hoogenboom
Nijntje tel & beweeg bewegend leren
De vrouw van de uitvinder Rebekka Eder
Heksenwinter Kaye Umansky
Ik hou het hele jaar van jou Sam McBratney
De verloren dromen van Valeria Aline van Wijnen
De Italiaanse dochter Soraya Lane
Bevroren planeet Leisa Stewart- Sharpe
Als de dood zucht Lex Paleaux
Het weeshuis Lizzie Page
Zonder angst Inge van Prooijen
Het Verborgen Land 1, De st... Chris Colfer
De verdwenen meisjes van Wi... Ellen Marie Wiseman
Ergens in de sneeuw Linde Faas

Veel liefs - Beth O'Leary

Geschreven op woensdag 26 februari 2020

Dit boek is niet heel erg verrassend in zijn verloop maar dat maakt dit geen minder fijn verhaal. Door de serieuze situaties die ook in het boek zijn verwerkt krijgt het meer diepgang én O’Leary weet ontzetten goed de warmte van de personages over te brengen.

Humoristisch en warm met hier en daar een serieuze ondertoon. Dat is het recept van 'Veel liefs'. Het resultaat? Een heerlijke feelgood!

Het begint natuurlijk al met het originele idee dat Tiffy en Leon huis én bed delen zonder elkaar te ontmoeten. Het boek zelf begint echter met een luchtige en pakkende opening. Je maakt kennis met Tiffy en haar vrienden Gerty en Mo. Langzaam maar zeker leer je de situatie kennen waarin Tiffy zit.

Wanneer Leon aan het woord komt is er een verandering in schrijfstijl, hier moest ik even aan wennen maar na een tijdje hoort dit gewoon bij Leon. Zijn werk in een hospice geeft een bijzonder randje mee. Niet eens de kwetsbaarheid van enkele personages die je via Leon leert kennen zorgen hiervoor, het is vooral de warmte die zij aan het verhaal meegeven.

De meest serieuze ondertoon vond ik de verhaallijn met de ex van Tiffy, Justin. Hier blijkt meer te spelen dan je in het begin denkt. O’Leary weet dit ontzettend goed neer te zetten, realistisch en duidelijk. Voor mensen die een situatie als deze niet kennen is het misschien moeilijk te begrijpen waarom Tiffy reageert zoals ze doet maar zo gaan die dingen echt. De groei van Tiffy met haar oude en nieuwe vrienden is erg mooi om te lezen.

Titel: Veel liefs
Auteur: Beth O'Leary
 
Genre: Feelgood
Aantal pagina's: 368
 
ISBN: 978 90 261 4592 6
Uitgever: De Fontein
 
Verschenen: augustus 2019

Eigenlijk kon ik maar een klein puntje van kritiek vinden en dat is dat het verhaal soms teveel van de hak op de tak springt. Ik denk dat het goed is geweest dat O’Leary niet is gaan verzanden in het verhaal maar een iets meer vloeiende overloop was her en der fijner geweest.

Humoristisch en warm met hier en daar een serieuze ondertoon. Dat is het recept van Veel liefs. Het resultaat? Een heerlijke feelgood! Ik kon steeds niet wachten om weer even in de wereld van Leon en Tiffy te duiken. De auteur heeft dus niet alleen het talent om met een ontzettend leuk en origineel idee te komen voor een boek, ze weet het ook zeer goed uit te bouwen tot een heerlijk verhaal!

Achterflap van het boek (tekst van de uitgever):

De warme en meeslepende roman “Veel liefs’ van Beth O’Leary snijdt op luchtige wijze scherpe thema’s aan.

Tiffy is 27, onverwacht vrijgezel, niet heel rijk en heeft snel een flat nodig. Leon is 27, draait nachtdiensten als verpleger en heeft geld nodig voor een advocaat voor zijn broer, die onschuldig vastzit. De oplossing: ze delen Leons flat. (Of eigenlijk – Leons bed.) Leon slaapt er overdag, als Tiffy op haar werk is, en de rest van de tijd woont Tiffy er. Ze houden zich aan de huisregels, komen elkaar nooit tegen, en deze situatie bevalt hen prima.

Terwijl Tiffy’s ex enge, stalkerachtige trekjes lijkt te vertonen en het hoger beroep van Leons broer niet wil vlotten, begint wat een zakelijke (en vooral tijdelijke!) overeenkomst had moeten zijn langzaam als thuis te voelen. Maar hoeveel kun je écht over iemand weten als je elkaar nog nooit ontmoet hebt…?