Vergeef me - J.D. Barker

Na het lezen van de vorige twee delen heb ik reikhalzend uitgekeken naar het slot van deze trilogie. Ik wil wel de tip meegeven om eerst de vorige delen (Horen, zien, zwijgen en Het vijfde meisje) te lezen voordat je Vergeef me gaat lezen. Barker komt wel op gebeurtenissen terug maar ik vind het lastig om me alles weer goed voor de geest te halen.

De schrijfstijl van Barker zorgt ervoor dat je door het boek heen vliegt. Hij weet de spanning goed vast te houden en ook dit keer wisselt het perspectief tussen personages en de dagboeken van de moordenaar van het vierde aapje. Korte hoofdstukken en rake zinnen, je vergeet hoe dik het boek is.

Barker weet in dit deel heel goed twijfel te zaaien, meer dan in vorige delen wat mij betreft. Wat klopt nu wel en wat niet? Is het wel zoals je dacht of ben je voor de gek gehouden? Als lezer word je in de greep van het verhaal gehouden.

Hoewel deze trilogie geniaal in elkaar zit, ging Barker voor mij uiteindelijk net wat te ver. Alsof hij net iets teveel wilde op het eind. In een grootse Hollywoodfilm zou dit waarschijnlijk niet misstaan, voor een boek vond ik het persoonlijk wat teveel. Ook heeft hij zich er voor mijn gevoel op sommige punten wat te gemakkelijk vanaf gemaakt. Soms door de invulling die hij gaf, soms door het ontbreken ervan.

Hoewel ik het jammer vind dat de trilogie ten einde is, is het denk ik ook een goede keuze om niet langer door te gaan met dit verhaal. Stoppen op het hoogtepunt is altijd beter. Was Barker nu doorgegaan met schrijven over Porter en Bishop dan had dat naar mijn idee alleen maar afbreuk kunnen doen aan de geniale trilogie die hij nu heeft neergezet. Of het einde je nu kan bekoren of niet, Barker heeft wel alles uit het verhaal gehaald wat erin zat.

Ik had deze trilogie absoluut niet willen missen, dit móét je gewoon lezen als je een thrillerliefhebber bent.