Blauw brengt ongeluk Angelique van Dam
Geloof mij nooit Loes den Hollander
Het Verborgen Land 2, De te... Chris Colfer
Ik red me wel Leanne Pots
Daantje durft alles! Eline Hoogenboom
Nijntje tel & beweeg bewegend leren
De vrouw van de uitvinder Rebekka Eder
Heksenwinter Kaye Umansky
Ik hou het hele jaar van jou Sam McBratney
De verloren dromen van Valeria Aline van Wijnen
De Italiaanse dochter Soraya Lane
Bevroren planeet Leisa Stewart- Sharpe
Als de dood zucht Lex Paleaux
Het weeshuis Lizzie Page
Zonder angst Inge van Prooijen
Het Verborgen Land 1, De st... Chris Colfer
De verdwenen meisjes van Wi... Ellen Marie Wiseman
Ergens in de sneeuw Linde Faas
Pleegkind Claire Keegan
Denk aan mij Frances Liardet
Het begint met de geur van ... Kelly Moran
De reis van Grote Panda & K... James Norbury
Dierenarts Daantje en de di... Lizette de Koning
De heks in mij Loes den Hollander
Met Filippa Fazant naar de ... Briony May Smith

Vlo - Lex Paleaux

Geschreven op vrijdag 18 maart 2022

Vlo is het derde deel van een trilogie. Het boek komt na Winterwater en Het leven is een circus. Van deze beide boeken was ik onder de indruk. Het verhaal, het verteltalent van Paleaux en de manier waarop de boeken bij elkaar pasten zonder het gevoel in herhaling te vallen.

Het allerlaatste hoofdstuk maakt wel dat het boek sterk eindigt, waardoor het geheel alsnog even doordendert terwijl de stukken op zijn plaats vallen.

Vlo vind ik een stuk moeilijker om te beoordelen en dat komt vooral doordat het boek bij de trilogie hoort. Ik vind het namelijk een heel ander soort boek. De taal is groffer en de raakvlakken met Winterwater en Het leven is een circus zijn moeilijker te zien dan de raakvlakken die deze eerste twee boeken met elkaar hebben. Dat wil zeggen, qua inhoud vind ik het een ander soort boek. Dat het een boek is van de hand van Paleaux is wel duidelijk. Zijn schrijfstijl komt duidelijk naar voren en dat is positief.
Achteraf zag ik dat het verschil tussen Vlo en de andere twee delen zo gek niet is, het is alleen jammer dat dit pas zo laat duidelijk wordt.

Titel: Vlo
Auteur: Lex Paleaux
 
Genre: roman
Aantal pagina's: 206
 
ISBN: 978 94 932 1435 4
Uitgever: In de Knipscheer
 
Verschenen: maart 0021

Was dit een boek geweest dat op zichzelf stond, dan was ik er met andere verwachtingen aan begonnen. Ik vermoed dat het me dan beter had kunnen bekoren. Nu vond ik het lastig om de hoofdpersoon duidelijk voor ogen te krijgen. Wellicht heeft Paleaux iets teveel geleund op mysterie. Het einde van het boek maakt het geheel wel duidelijk voor de mensen die de vorige delen ook hebben gelezen, maar de openbaring kwam voor mij wat te laat. Had Paleaux eerder de verbinding gemaakt tussen Vlo en de vorige boeken, dan was dit verhaal intenser binnengekomen. Het allerlaatste hoofdstuk maakt wel dat het boek sterk eindigt, waardoor het geheel alsnog even doordendert terwijl de stukken op zijn plaats vallen.

Dat deze auteur een eigen schrijfstijl heeft en goed een verhaal kan vertellen, dat was al duidelijk. Winterwater was een boek waar ik toevallig mee in aanraking kwam, anders had ik het waarschijnlijk nooit opgepakt. Toch ben ik hier erg blij om want Paleaux weet heel goed te raken met zijn verhalen. Ik hoop dan ook dat nu de trilogie is afgesloten, dat niet betekent dat hij ook zijn carrière als schrijver afsluit.

Achterflap van het boek (tekst van de uitgever):

Vlo is het laatste deel van het drieluik, waarvan Winterwater en Het leven is een circus de twee voorgangers zijn. In Vlo wordt dit volledige fictieve verhaal verteld op basis van slechts één feit.

Een enkele zin stond aan de basis van de roman, waarbij de lezer wordt meegenomen in de belevingswereld van Paleaux, om met een enorme dreun met beide voeten weer op de grond gezet te worden.

“De bewolking krijgt steeds meer de overhand op een dag die toch al overschaduwd werd door gevoelens van negativisme en teleurstelling. Zelfs de vogels hebben zich teruggetrokken en alleen het zachte geritsel van de bladeren in de bomen dient als de soundtrack van een leven dat niemand wil.”