Wild - Harlan Coben

De eerste Coben die ik las. De achterflap vond ik intrigerend en de kreet van Dan Brown, “Cohen is de meester van de plottwist”, hielp ook mee natuurlijk.

Het boek begon onderhoudend en is dat eigenlijk wel de hele tijd gebleven. Wel viel me op dat alles wat traag aanvoelde. Een aantal belangrijke dingen weet je al door de flaptekst maar gebeuren pas ontzettend laat in het boek. Daardoor zit je een beetje op deze gebeurtenissen te wachten.

Wilde is een fijn personage voor een lezer, een personage waar je vertrouwen in hebt. Zelfstandig, charmant, sterk en slim. Samen met Hester vormt hij een stevig duo, ik snap waarom Matthew hen om hulp vraagt. Helaas heeft Matthew zelf geen grote rol in het verhaal. Sowieso hadden de pubers of een kleinere rol in het boek moeten krijgen, of ze hadden meer uitgewerkt kunnen worden. Zij hangen er nu een beetje tussenin.

Het verhaal vond ik goed bedacht maar ik had gehoopt om nóg meer over Wilde te weten te komen. Dat macht een rol speelt voel je tijdens het verhaal wel aan, dat het dus om meer draait ook. Helaas ben ik geen enkele plottwist tegengekomen, ik ben geen enkele keer verrast.

De basis was goed en stevig. Een interessant hoofdpersonage, een nieuwsgierig makende situatie en vraagtekens overal. Ik denk dat Coben zoveel méér had kunnen doen met dit verhaal. De combinatie privé en ‘zaak die opgelost moet worden’ heeft hij wel prima in balans.
Op verschillende manieren doet het boek erg Amerikaans aan. Het is soms wat grotesk en overdreven, alles lijkt te kunnen en wat mij uiteindelijk het meest teleurstelde, sommige dingen worden wel heel gladjes afgerond en andere dingen blijven open staan. Aan de ene kant is het erg bombastisch maar het echte verhaal doet wat magertjes aan.

Wild is een boek dat vlot leest en je echt wel even vasthoudt. Het verhaal rammelt niet maar voelt voor mij toch wat te makkelijk. Ik werd helaas niet gegrepen.