Chantal van Gastel werd in 1980 geboren in Breda. Deze creatieveling heeft het schrijven altijd al in zich gehad al duurde het even voor ze zich er echt op durfde toe te leggen.
Gelukkig heeft ze uiteindelijk de stap gewaagd en liet ze zich vervolgens niet zomaar uit het veld slaan.
Zo kon het gebeuren dat er inmiddels een aardige stapel boeken van haar hand is verschenen én dat Zwaar verliefd! inmiddels verfilmd is en Zwaar beproefd! momenteel verfilmd wordt onder de titel Zwaar verliefd! 2.
Ik las dat het wel twee jaar heeft geduurd voor je het manuscript van Zwaar verliefd! naar een uitgever durfde te sturen. Nu is dit boek verfilmd en zijn bekende acteurs zoals Barbara Sloesen en Jim Bakkum zelfs bezig met het filmen van Zwaar verliefd! 2. Hoe voelt dat?
Dat kan ik nog steeds moeilijk omschrijven. Het is heel gek om te ervaren dat iets wat ik gemaakt en bedacht heb, zo’n eigen leven gaat leiden dat het zelfs buiten mij om kan bestaan. Dat gebeurt natuurlijk allereerst in de beleving van lezers die hun eigen interpretatie maken van het verhaal en de personages. En nu zijn het de filmmakers, en acteurs die dat doen.
Om na afwijzingen op te vallen met je manuscript, maakte je een soort moodboard achterop de begeleidende brief én liet je hoofdpersonage Isa aan het woord in plaats van Chantal. Erg creatief en origineel. Hoe kwam je op deze ideeën?
Ik had me eerst keurig aan het advies gehouden om een nette, zakelijke brief te schrijven, met alleen alle hoognodige informatie. Dat is een goed advies, overigens, maar het leverde me wel bij meerdere uitgevers een afwijzing op. Dat kon twee dingen betekenen, óf mijn boek was niet goed genoeg, óf het had op een of andere manier niet genoeg de aandacht vast weten te houden. Doordat ik een schrijfwedstrijd gewonnen had en daardoor al meerdere korte verhalen aan een tijdschrift verkocht had, had ik er vertrouwen in dat mijn schrijfstijl goed genoeg was. En ik geloofde ook heel erg in het idee. Dit alles speelde tien jaar geleden, en toen hadden we hier net Bridget Jones en Shopaholic ontdekt, maar er waren nog bijna geen Nederlandse auteurs die leuke boeken voor vrouwen schreven. Ik was er echt van overtuigd dat Isa een heel groot publiek zou kunnen aanspreken.
“Ik kreeg van dezelfde uitgevers die me eerder afgewezen hadden nu een uitnodiging om langs te komen voor een gesprek. Bij allebei kreeg ik toen een contract aangeboden, waardoor ik kon kiezen waar ik mijn boek wilde uitgeven.”
Nu moet je weten dat er maandelijks een hele stapel manuscripten op een uitgeverij binnenkomt, en dat redacteuren die meestal in hun vrije tijd moeten beoordelen. Ze gaan dan niet het hele boek lezen; ze lezen de brief, en een stukje van het begin, en als dat goed is bladeren ze misschien verder.
Ik wilde ervoor zorgen dat de redacteur in één oogopslag zou zien wat voor soort boek ik geschreven had. Door de collage lukte dat. En door de brief vanuit Isa te schrijven, kon ik meteen haar stem laten horen en haar humor en zelfspot laten zien. Dat heeft dus gewerkt.
Ik kreeg van dezelfde uitgevers die me eerder afgewezen hadden nu een uitnodiging om langs te komen voor een gesprek. Bij allebei kreeg ik toen een contract aangeboden, waardoor ik kon kiezen waar ik mijn boek wilde uitgeven.
Heb je ook eigen relatie ervaringen verwerkt in deze trilogie?
Nou, in al mijn boeken zitten kleine dingen van mezelf. Ik heb niet letterlijk situaties uit mijn eigen leven omgezet naar scènes in het boek, maar zeker wel mijn eigen onzekerheden gebruikt die ik had. Bijvoorbeeld het gevoel dat je niet goed genoeg bent. Zeker als je verliefd bent, kunnen die onzekerheden extra heftig voelen. Bij Isa komt dat vooral door haar gewicht, en dat was bij mij ook zo. Toen ik gezonder ging eten, en veel naar de sportschool ging, kwam ik heel veel andere vrouwen tegen en ontdekte ik dat we allemaal wel ergens onzeker over zijn. Of dat nu je kledingmaat is, je huid, je haar, je lengte, je sproeten, je stem, je intelligentie. Vrouwen zijn zo hard voor zichzelf. Doordat ze dat bij Isa kunnen herkennen, en met haar meeleven, kunnen ze ook inzien dat ze wat liefdevoller naar zichzelf mogen gaan kijken.
“Doordat ze dat bij Isa kunnen herkennen, en met haar meeleven, kunnen ze ook inzien dat ze wat liefdevoller naar zichzelf mogen gaan kijken.”
Ben jij benaderd door iemand die Zwaar verliefd! wilde verfilmen?
Het is een heel lang verhaal. In 2010 was er al bijna een verfilming van Zwaar verliefd! Via Twitter was ik in contact gekomen met een actrice en ik stuurde de boeken naar haar op. Zij was meteen enthousiast en een jaar lang leek het erop dat zij Isa zou gaan spelen. Er was ook een regisseur die interesse had en we hadden gesprekken en heel veel mailcontact over een mogelijke film. Toen de zoektocht naar een producent begon, werd het steeds stiller. Ik had het druk met elk jaar een nieuw boek schrijven, maar hoopte toch dat die film er nog eens zou komen.
Rond 2015 wilde ik het toch weer eens proberen, dus schreef ik zelf een ’treatment’. Dat is een soort pitch voor een scenario, met een weergave van alle personages en de belangrijkste verhaallijnen. Daarmee benaderde de uitgever een aantal producenten. Weer interesse van een grote partij, maar concreet werd het niet.
Ondertussen was Jamel Aattache, de regisseur en co-producent van Zwaar verliefd! mijn boek tegengekomen en hij benaderde de uitgever omdat hij graag de filmrechten wilde kopen.
De uitgever heeft toen geprobeerd Jamel te matchen aan de producent die interesse had. Toen trok die producent zich terug en leek het weer mis te gaan. Gelukkig liet Jamel zich niet uit het veld slaan. Hij heeft hard gewerkt om de financiering rond te krijgen en het lukte hem om belangrijke partijen zoals RTL en Tom de Mol aan boord te krijgen. En toen was het eindelijk zover!
“Wat voor mij belangrijk was, en is, is dat het gevoel en de sfeer van het boek goed overkomt. Dat mijn lezers er hun Isa en Ruben in terugzien. Maar tegelijkertijd geven Barbara en Jim er hun eigen draai aan.”
In hoeverre ben je zelf betrokken bij de films?
Ik heb voor de eerste film heel vaak met Jamel en René (die de eerste versies van het scenario schreef) afgesproken om te praten over de boeken en de personages. Zo kreeg ik een goed idee van hun plannen voor de film, en of die pasten bij mijn visie. Ook heb ik steeds mijn feedback gegeven op het scenario, en samen met Jamel en René heb ik zo de basis gelegd. Daarna moet je het als auteur wel steeds meer loslaten.
Ik zou eigenlijk nog méér betrokken willen zijn. Bijvoorbeeld door zelf het scenario te schrijven, en over de casting mee te beslissen. Maar als je alles wil bepalen, dan is de kans groot dat de film er nooit komt. Zeker bij een grote bioscoopfilm zoals Zwaar verliefd! zijn er zoveel partijen bij betrokken die allemaal hun eigen ideeën hebben.
Wat voor mij belangrijk was, en is, is dat het gevoel en de sfeer van het boek goed overkomt. Dat mijn lezers er hun Isa en Ruben in terugzien. Maar tegelijkertijd geven Barbara en Jim er hun eigen draai aan.
Had jij ook een stem in welke acteurs Isa en Ruben zouden gaan spelen?
Nee, ik heb geen inspraak gehad in de casting. Ik was er ook heel erg nerveus over, maar zodra ik hoorde dat Jim en Barbara aan boord waren, voelde het supergoed. Ik kon het meteen voor me zien. Ik was heel erg bang dat geen enkele acteur kon voldoen aan het beeld dat ik zelf had, en ergens is dat ook zo; mijn Isa en Ruben zijn heel anders dan in de film. En iedere lezer heeft ook weer een eigen Isa en Ruben. Maar ik heb ook wel echt geleerd dat acteren niet zoveel met uiterlijk te maken heeft. Het gaat om zoveel meer. En ik vind het supergaaf om te zien hoe Barbara en Jim mijn personages tot leven brengen. Dat geldt trouwens voor de hele cast.
“Zodra ik hoorde dat Jim en Barbara aan boord waren, voelde het supergoed. Ik kon het meteen voor me zien.”
Heb je ook contact met de acteurs die in de films spelen?
Ze zijn allemaal ontzettend leuk, lief en aardig! Ik kom soms op setbezoek en dat is superleuk. Zo voel ik me ook wat meer onderdeel van het proces, want zij zijn tijdens de filmperiode dag in dag uit samen aan het werk en ik sta daar in principe buiten. Maar als ik er ben, dan is het altijd heel gezellig. En via sociale media hou ik ook contact met ze. Barbara is bijvoorbeeld ook op mijn laatste boekpresentatie geweest om samen met mij te signeren. O, en laat ik Bo niet vergeten. Rubens hond wordt gespeeld door Djinti en met haar en haar baasje Joyce heb ik ook heel leuk contact.
Zijn er weleens keuzes die gemaakt worden voor de films waar jij anders over denkt of liever anders zou zien?
Jazeker, heel veel. Ik vond het einde van de eerste film helemaal niks toen ik het in het script las. De scène in de supermarkt vindt in mijn boek plaats in Rubens werkplaats en ik vond dat een veel betere setting. Veel romantischer! Dus ik heb daar hard voor gestreden.
Toen ik eenmaal zag hoe de scène geworden was, vond ik het trouwens wel heel leuk. Zo zie je ook dat iets op beeld heel anders kan uitpakken dan het op papier lijkt.
In de tweede film zijn er ook wat belangrijke scènes geschrapt en aangepast. Hoe dat eruit komt te zien, moeten we nog afwachten, maar hopelijk ben ik er straks net zo enthousiast over als bij de eerste film.
“Toen ik eenmaal zag hoe de scène geworden was, vond ik het trouwens wel heel leuk. Zo zie je ook dat iets op beeld heel anders kan uitpakken dan het op papier lijkt. ”
Als je één ander, door jou geschreven, boek moest kiezen, welk boek zou je dan nog meer graag verfilmd zien en waarom juist dat boek?
Als ik er maar één mag kiezen… dan hoop ik eigenlijk op het boek dat ik nu aan het schrijven ben met mijn zus. Het is bijna af en ik denk dat het een prachtige film zou kunnen worden.
Maar om een boek te noemen wat mensen al kennen, dan ga ik toch voor Ik wist het, omdat de bloemenwinkel en het sprankeltje magie in het verhaal me zo mooi lijkt om te verfilmen. Maar ik zou het ook heel eng vinden, omdat het verhaal een stuk ingewikkelder is dan Zwaar verliefd! Dus ik denk dat er dan ook veel aangepast zal moeten worden om het in anderhalf uur te kunnen vatten.
Zonder jou lijkt me trouwens ook heel gaaf om verfilmd te zien, omdat het zo anders is dan mijn andere boeken en het heel onderhuids en indringend zou zijn.
Je ziet het al: ik ben niet erg goed in kiezen.
