Waar staat jouw boekenkast?
We hebben er twee. De ene staat in de slaapkamer, die is redelijk groot, en de andere in de woonkamer. Die laatste is wat bescheidener. Naast de bank liggen trouwens ook altijd nog wel een aantal boeken op een tafeltje.
Een paar jaar geleden ben ik verhuisd en in mijn oude huis had ik een werkkamer waarvan één wand helemaal vol stond met boeken. Met de verhuizing heb ik me zo’n breuk getild aan al die boeken, dat ik van mezelf ook kritisch moest gaan kijken hoe groot de kans was dat ik boeken nog een keer zou lezen. Dus toen heeft er wel een flinke schifting plaatsgevonden en heb ik veel boeken weggegeven aan vrienden en boekhandelaren.
Laten je dochters die boeken in de woonkamer wel een beetje met rust?
Ja, ze staan gelukkig wat hoger maar ze hebben een fase gehad waarin ze boeken kapot scheurden. Daar werd ik echt giftig om. Hoe klein ze ook waren, dat mag je gewoon écht niet doen, vreselijk! Gelukkig zijn ze daar nu overheen gegroeid. Alleen bij kinderboeken hebben ze dat nog af en toe, als ze bijvoorbeeld ruzie maken wie de bladzijde mag omslaan ofzo.
Welke genres lees je graag en welke juist niet?
Ik lees wel verschillende genres maar ben toch iets minder van de thrillers. Ik lees liever romans. Zo heb ik net Familieopstelling uit van Kluun. Die vond ik erg mooi, dat zal ook komen doordat er een soort parallel in zit omdat de tijd in het boek verdeeld wordt tussen Amsterdam en Brabant. Daar herken ik mezelf wel in, die twee werelden.
Wat is je laatste aanwinst en waarom kocht je dit boek?
Nederland onder het systeemplafond van Marcel van Roosmalen en Jan Dirk van der Burg. Marcel van Roosmalen vind ik een heel leuke journalist en hij heeft een heel vrolijke, fijne manier van schrijven. Ik had al meer boeken van hem gelezen. Voor Nederland onder het systeemplafond reisde hij samen met Jan Dirk door Nederland, langs allerlei inspraakavonden en bijeenkomsten. Daar doen ze dan verslag van en dat is echt heel grappig en mooi opgeschreven.
Welk boek vind jij een aanrader?
Dat zijn er heel veel. Ik zou ook wel fictie willen noemen, maar ga er toch een noemen die non fictie is. Een kleine geschiedenis van bijna alles van Bill Bryson. Dat is sowieso één van mijn favoriete schrijvers. Hij schrijft vooral reisboeken dus als we straks weer eens op reis zouden kunnen, dan moet je bij een land altijd bedenken of Bill Bryson daar is geweest en dan moet je dat boek gewoon blind kopen en meenemen op reis. Hij kan een land echt prachtig typeren. Ik ben ooit naar Australië geweest en toen heb ik hikkend van het lachen zijn boek zitten lezen in het vliegtuig. Het was zelfs zo erg dat de stewardess kwam vragen of het wel goed ging…
In Een kleine geschiedenis van bijna alles probeert hij min of meer de wereld en alles wat daar op is te verklaren en uit te leggen, heel interessant!
Welk boek is je dierbaar?
De Commitments van Roddy Doyle. Dat is een boek dat hoort bij de Barrytown Trilogie en het gaat over een groep Ieren die een soulband beginnen. Het gaat over muziek, Ieren, de pub en het is een van de eerste boeken die ik voor de lol in het Engels las. De gesprekken waren alleen in het plat Iers dus de eerste vijftig pagina’s zit je vooral te ontcijferen wat er staat en snap je maar niet waar het over gaat. En vervolgens kom je er doorheen en blijkt het zo’n mooi, fijn en grappig boek te zijn. Ik heb het ook wel een paar keer teruggelezen ook.
Wat is of was je favoriete kinderboek?
Laatst lag Koning van Katoren van Jan Terlouw weer in de winkels, die heb ik gekocht. Ik kreeg namelijk de goede tip van iemand dat wanneer je druk bent, of druk in je hoofd of het gaat even niet zo lekker, je een kinderboek moet lezen. Dat loopt altijd goed af en daar krijg je een goed gevoel van. Toen ben ik dus Koning van Katoren eens gaan herlezen, dat is echt een waanzinnig boek. Het is al een oud boek maar heeft niets aan relevantie ingeboet, het blijft goed. Verder lees ik mijn dochters nu ook boeken voor die mij vroeger al werden voorgelezen. Otje en Jip en Janneke bijvoorbeeld. Waarbij één van mijn dochters de hele tijd vol blijft houden dat Jip het meisje is en Janneke het jongetje. Ze wordt zelfs boos als ik het normaal voorlees…
Welk boek heb je recentelijk nog cadeau gedaan en aan wie gaf je dit?
Laatst heb ik De rat van Amsterdam van Pieter Waterdrinker cadeau gedaan aan een vriendin van mij die jarig was en die van lezen houdt. Ik moet er zelf nog in beginnen, maar het is een vrij dik boek dus die loopt het risico dat ‘ie nog wel een tijdje blijft liggen. Ik geef regelmatig boeken cadeau aan mensen. Lastig vind ik dat niet, ik geef altijd gewoon een boek waarvan ik denk dat ik het mooi zou vinden.