Wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?
Hanne Snel is de naam, en ik illustreer kinderboeken! Ik schrijf ze stiekem ook een beetje: een paar verhaaltjes in verhalenbundels van Ploegsma. En héél stiekem komt er ook wat groters aan, maar dat is supergeheim. Je weet van niks. Gaat ook nog wel even duren trouwens, want ik heb super geen tijd.
Je zou me kunnen kennen van de serie Maffe Meester Daan, of Help! Een klas zonder meester. Veel meesters dus. En ook andere dingen hoor: elke kerst brachten Bram Kasse en ik bijvoorbeeld een hilarisch kerstboek uit. Ook liggen er twee nieuwe series in het verschiet, waaronder eentje met nieuwerwetse sprookjes! Heerlijk om te doen.
In mijn dagelijkse 31 jarige leven (en ook in mijn niet-dagelijks leven) ben ik getrouwd met mijn eerste liefde Roel en ben ik mama van Teije en Fiore. Verder ben ik: een sproetenkop, een ongelofelijke dromer, liefhebster van planten-in-van-die-terracotta-potten, heb ik een gruwelijke hekel aan neusgeluidjes en zie je me ook wel eens op hardloopschoenen of spitzen. En daar hardloop en ballet ik dan op, in die volgorde. Andersom wordt het moeilijk, kan ik je vertellen.
Waar staat jouw boekenkast?
Dit is mijn boekenkast (daar, achter mij. Op de foto dus). Maar eigenlijk ook die van Roel en de kinderen (en waarschijnlijk een aantal spinnen). Zoals je ziet is de onderste helft kind-proof. Ooit wordt die wel weer fatsoenlijk gevuld. Bijvoorbeeld als Fiore het niet meer nodig vindt om ze eruit te gooien en erin te gaan zitten bladeren (lees: scheuren).
De kast staat in de woonkamer. Al staan daar lang niet alle boeken- die vind je door heel het huis. En ja, hij is een beetje op kleur gesorteerd. Sorry. Beetje visueel ingesteld denk ik. Erger nog, ik heb ooit bij een tweedehands winkel puur en alleen boeken aangeschaft omdat ze zo mooi kleurden. Of zo mooi oud waren. Welke dat waren? Moment.
Okee, onder andere Hout (A. Vikstén) en Machteloozen (Friede H. Kraze), deel 1 én 2 maar liefst. Maar KIJK dan hierboven hoe mooi ze staan!
Welke genres lees je graag en welke juist niet?
Bij detectives en thrillers blijf ik weg, da’s niet goed voor mijn bloeddruk. Horror loop ik helemaal met een grote boog omheen. Geef mij maar een goeie roman. En YA of fantasy, yes please! Het liefst Engelstalig. Vleugje romantiek erin, en je hebt me hoor… *wappert zichzelf koelte toe*. Nu ik er zo over nadenk, zijn deze óók niet goed voor mijn bloeddruk.
En ja, kinderboeken. Daar maak je me sowieso altijd gelukkig mee.
Wat is je laatste aanwinst en waarom kocht je dit boek?
Prentenboek Het schoolreisje, van Tjibbe Veldkamp een Philip Hopman. Want fantastisch. En nee hoor, niet voor mijn kinderen! Gewoon voor mezelf. Nouja ze mogen hem lenen.
Het gaat over een jongetje dat voor het eerst naar school moet, en dat vindt hij maar niks. Dus bouwt hij er zelf eentje. ‘Hij knutselde er een leerstoel op en lesstof en een schrijfgewei, en alles wat een school verder nodig had’. Subliem. En die tekeningen van Philip zijn om te kwijlen. Telkens weer. Vandaar dat mijn kinderen het boek nauwelijks lenen, bedenk ik me nu.
Welk boek vind jij een aanrader?
How to save your child (from ostrich attacks, accidental time travel and anything else that might happen on an average tuesday), van James Breakwell. Langste titel ooit. En ook: ik ben nog maar bij pagina 15. Kun je nagaan hoe fan ik ben, aangezien ik hem nu al aanraad. Dit boek is briljant. Ik lach hardop bij ongeveer ELKE alinea. Koop het, voor elke aanstaande ouder. Of als je gewoon zin hebt om heel hard te lachen.
Welk boek is je dierbaar?
Rover Hoepsika. Omdat ik er zulke goede herinneringen aan heb. Vroeger gingen we altijd als gezin met de tent op vakantie. Als mijn zusje, broertje en ik dan een hele dag buiten hadden rondgerend, trokken we ’s avonds onze pyjama’s aan en kropen we moe maar voldaan in onze slaapzakken. En dan luisterden we naar mama, die voorlas uit Rover Hoepsika. Elke avond. Onze moeder kan fantastisch voorlezen, dus dat was genieten! En papa luisterde gewoon mee hoor. Ik kan me nóg de manier herinneren waarop ze sommige woorden uitsprak.
Wat is of was je favoriete kinderboek?
O dit is veel te moeilijk. Om te voorkomen dat ik hier een hele middag over ga peinzen, roep ik De Grote Vriendelijke Reus, van Roald Dahl en Quentin Blake. Ik heb het gevoel dat ik allemaal open deuren intrap als ik ga uitleggen waarom dit duo zo fantastisch is. Dus dat sla ik even over.
Ik wilde dit boek zelfs onderwerp maken van mijn bachelorscriptie (ik heb Spaanse Taal & Cultuur gestudeerd) en een taalkundige analyse maken van het taalgebruik van de GVR. Het werd me afgeraden. Ik ging die periode in Spanje studeren, en door die combinatie zou ik ‘veel te veel hooi op mijn vork nemen’. Ik heb er nog steeds spijt van dat ik geen voet bij stuk heb gehouden. Grappig eigenlijk, hoe mijn liefde voor kinderboeken toen al boven kwam drijven. Toen zag ik het nog als een soort uitvlucht. Wat ik daar deed op de universiteit? Geen idee. Gelukkig ben ik daarna alsnog de kinderboekenwereld binnengestruikeld. Hoe? Dat is een ander lang verhaal. Maar ik dank God er op m’n blote knieën voor.
Welk boek heb je recentelijk nog cadeau gedaan en aan wie gaf je dit?
Dit gaat absoluut niet het antwoord zijn wat je wil horen, hehe. Het was een of ander peuterboek over wilde dieren, met van die geluidsknopjes erop. Want ja, allemaal leuk en aardig die prachtige prentenboeken, maar een dreumes wil soms ook gewoon op een boek rammen. Doe je niks aan.