Wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?
Hoi! Ik ben Jen Minkman, sinds 2012 auteur van YA-boeken en sinds 2016 uitgever (ik heb Uitgeverij Dutch Venture Publishing opgericht). Lezers zouden mij kunnen kennen van mijn eigen boeken (meest recente boek: Het licht van Lorelei), of van mijn activiteiten op social media om de boeken van mijn uitgeverij te promoten.
Waar staat jouw boekenkast?
Zeg maar gerust ‘boekenkasten’! Ik heb extreem veel boeken in allerlei genres, maar vooral fantasy en YA. Mijn boeken hebben heel lang in een apart bijkamertje gestaan, maar aangezien we volgende week naar een nieuw huis in Utrecht gaan verhuizen, komen ze straks in mijn werkkamer te staan.
Wat is je laatste aanwinst en waarom kocht je dit boek?
Ik kocht het boek Gebroken adem van Latoya Morris. De voorkant en flaptekst spraken me heel erg aan en Latoya zit bij dezelfde uitgever als ik. Bovendien wilde ze het me graag gesigneerd opsturen, dat is natuurlijk extra leuk!
Welk boek zou iedereen in de kast moeten hebben staan?
Oeh, lastig! Ik denk dat ik dan voor de Thule-trilogie van Thea Beckman of Torenhoog en mijlenbreed van Tonke Dragt zou gaan. Beide werken zijn zó goed en heel fijn voor lezers van alle leeftijden. Ik denk dat we in Nederland trots mogen en moeten zijn op de schrijvers van eigen bodem. Daar zit zoveel prachtigs bij. In mijn jeugd las ik vrijwel geen vertaalde boeken omdat er zoveel goeds uit eigen land kwam. Nu is de focus verschoven naar buitenlands werk en dat vind ik jammer. Dat is ook een van de redenen dat ik zelf een uitgeverij ben begonnen, zodat ik meer auteurs van eigen bodem kan helpen en promoten.
Welk boek is je dierbaar?
Ik kies er twee. Een daarvan is het boek Fahrenheit 451 van Ray Bradbury, omdat dat een van de weinige boeken is waarbij ik echt moest huilen van ontroering. Het gaat over een grimmige toekomst waarin boeken verboden zijn en verbrand moeten worden, en de brandweermannen van de toekomst zijn er niet om brand te voorkomen, maar om brand aan te steken in huizen waarin mensen stiekem boeken hebben verborgen. Een van die brandweermannen, Montag, neemt op een dag stiekem een boek mee om erin te lezen in plaats van het te vernietigen, en wordt een wereld ingezogen die hij tot dusver niet kende.
Het andere boek dat ik kies is mijn eigen boek Schaduw van de tijd. Het is het eerste boek dat ik helemaal afmaakte en vervolgens naar uitgeverijen stuurde. Ik heb er zeker een jaar aan gewerkt en er zoveel onderzoek voor gedaan dat ik helemaal in het verhaal verdween. Het was bijna ‘method writing’ te noemen (net zoals ‘method acting’). Ik heb daarna nog vele andere boeken geschreven, maar omdat dit het begin van alles was, zal het me altijd het meest dierbaar zijn, denk ik.
Wat is of was je favoriete kinderboek?
Alles van Tonke Dragt en (bijna) alles van Thea Beckman. Die vrouwen kunnen zo goed schrijven. Ze nemen je mee naar een totaal andere wereld en alles klopt eraan. Ik moet zeggen dat ik als kind ook erg genoot van de boeken van Enid Blyton (De Vijf, alle kostschoolboekjes), maar dat was meer vanwege het avontuur en de gezelligheid. Als het om worldbuilding gaat, zijn Tonke Dragt en Thea Beckman echte meesteressen van de vertelkunst.
Welke van de boeken in je kast zou je weg willen geven?
Geen enkele! Haha 🙂 Nee, maar serieus, er zijn weleens boeken die ik lees en daarna niet meer zal herlezen omdat ze niet zijn blijven hangen. Die geef ik meestal weg aan de kringloop, dan hebben anderen er ook nog iets aan. Mocht de vraag bedoeld zijn in de zin van: welk boek zou je graag aan iemand mee willen geven omdat je er zo enthousiast over bent, dan zou ik denk ik mijn eigen boeken kiezen. Het blijft gewoon leuk om je werk aan anderen te geven in de hoop dat ze ervan zullen genieten.
Wie zou dat boek van je krijgen en waarom?
De mensen van wie ik graag wil dat ze mijn werk lezen, hebben dat allemaal al eens gedaan: mijn zus, mijn ouders, mijn man. Mijn zus koopt eigenlijk altijd al mijn boeken, gewoon om me te steunen. Ze is ook een van mijn proeflezers. Ik denk dat ik mijn boeken het liefste aan hen geef omdat zij de belangrijkste personen in mijn leven zijn.