
Wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben Linda Jansma. Ik ben auteur van thrillers en verdien daar mijn brood mee. Naast het schrijven doe ik heel soms redactiewerk of een manuscriptbeoordeling. Ik heb geen idee waar de lezers van deze website mij van zouden kennen.
Tien jaar geleden won ik de Schaduwprijs (voor het beste Nederlandstalige spannende debuut) en daarna kwamen mijn boeken in de winkels te liggen en werd mijn naam wel eens genoemd. Mijn vierde boek (Schuilplaats) werd Vrouwenthriller van het jaar, van het zevende (Verbroken) werden de filmrechten verkocht, en daarnaast heb ik met diverse titels op longlists en shortlists gestaan (Gouden Strop, Diamanten Kogel, Crimezone Award). (In eigen hand is het meest recente boek van Linda).
Waar staat jouw boekenkast?
De hoofdboekenkast (de grote) staat op de bovenverdieping, waar ook mijn schrijfkamer is. Echter na de dood van mijn vader, waar ik 23 jaar voor heb gezorgd, schrijf ik meestal beneden, aan tafel. Verder staan verspreid door het huis nog kleinere boekenkasten.
Welke genres lees je graag en welke juist niet?
Ik ben een alleslezer, maar het liefst lees ik historische thrillers. Ook romans en kinderboeken lees ik graag, evenals young adult. True crime ben ik niet zo’n fan van, tenzij het als research voor een eigen verhaal is.
Wat is je laatste aanwinst en waarom kocht je dit boek?
Ik kocht Dodelijk dichtbij (Jonas Moström). Toen ik las waarover het ging, wilde ik het boek hebben.

Welk boek vind jij een aanrader?
Ik was erg onder de indruk van het boek Zes dagen (Ryan Gattis). Het is een fictief verhaal, hard en gewelddadig, dat zijn oorsprong vindt in de waanzin van de mens. Het begint met de moord op Ernesto Vera, een onschuldige, hardwerkende man die wordt geslagen, gestoken en achter een auto aan wordt gesleept omdat zijn broer en zus leden van een gang zijn.
Deze gebeurtenis escaleert en alle betrokkenen vertellen in Zes dagen hun verhaal, waarin hun aandeel in dit tragedie – goed of slecht – uit de doeken wordt gedaan. Op de een of andere manier hebben ze allemaal direct of indirect met elkaar te maken en personages keren dan ook regelmatig terug in de verhalen van andere personages, zij het vanuit een ander perspectief. Het klinkt verwarrend, maar dat is het zeker niet.
Welk boek is je dierbaar?
Het boekje Illusions, the adventures of a reluctant Messiah (Richard Bach) heb ik jarenlang in mijn tas met me meegedragen. Ik las het in een hele moeilijke periode en het verhaal heeft me daar min of meer doorheen gesleept. Inmiddels valt het bijna uit elkaar, vandaar dat het niet meer in mijn tas zit, maar op mijn bureau ligt.
Het boekje ‘Illusions, the adventures of a reluctant Messiah’ (Richard Bach) heb ik jarenlang in mijn tas met me meegedragen.
Linda Jansma
Wat is of was je favoriete kinderboek?
Zonder twijfel is dat De scheepsjongens van Bontekoe (Johan Fabricius). Dit boek kreeg ik toen ik elf was en in het ziekenhuis lag (als kind lag ik bijna elk jaar met Sinterklaas en kerst in het ziekenhuis vanwege een tot nu toe nog steeds onbekende nierziekte). Ik heb het boek stukgelezen. Het staat nog steeds in mijn kast; de rug valt er bijna vanaf 🙂
Welk boek heb je recentelijk nog cadeau gedaan en aan wie gaf je dit?
Eerlijk gezegd geef ik nooit boeken cadeau. Ik vind de keus voor boeken vrij persoonlijk en wat ik een geweldig boek vind, kan iemand anders ontzettend saai vinden. Wel raad ik vrienden en kennissen soms boeken aan. Het laatste boek dat ik iemand aanraadde was Nosferatu (Joe Hill) omdat diegene fan was van Stephen King. Joe Hill is een zoon van Stephen King en schrijft ongeveer in hetzelfde genre als zijn vader. Nosferatu is een geweldig boek voor liefhebbers van dat genre.