Wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?
Lykele Muus, schrijver en acteur en vader van een dochter. Ik ben begonnen als theatermaker en toneelspeler en werk tegenwoordig vooral voor televisie. Ik schrijf en acteer en ik heb twee romans geschreven, Eland in 2016 en We doen wat we kunnen in 2019. Dit jaar verscheen mijn eerste non-fictie boek Zo kan het dus ook, een boek over alleenstaand ouderschap.
Waar staat jouw boekenkast?
Ik heb meerderde kleine boekenkasten. De grootste staat in de huiskamer en bevat veel Engelstalige literatuur en klassiekers. Ook moderne Nederlandstalige boeken staan hier. Boven de televisie heb ik een boekenkastje waar vooral non-fictie in staat en kunst- en fotoboeken, ook een paar bundels.
Op mijn slaapkamer staan nog twee kasten. Een met toneel en poëzie en een wandkastje met mijn favoriete boeken. In deze kast is ook een plank met boeken van bevriende collega’s, dat zijn er nogal wat. Dan heb ik ook nog mijn bed: het achtereind van mijn bed is een boekenkast. Hierin staan de boeken die ik ’s avonds lees (romans, verhalenbundels, Esther Perel) en de boeken die ik nog wil lezen. Ik vind het lekker om overal door mijn huis kleine stapeltjes boeken aan te leggen.
Welke genres lees je graag en welke juist niet?
Ik lees het liefst alles door elkaar. Stijl is belangrijker dan genre. Als een verhaal goed wordt verteld, kan ik dat in elk genre waarderen.
Wat is je laatste aanwinst en waarom kocht je dit boek?
Ik kocht vorige maand vier boeken: Mijn lieve gunsteling van Marieke Lucas Rijneveld, Ik ben er niet van Lize Spit, de nieuwste bundel van Lieke Marsman en De dingen die je vergeet van Gijs van der Sanden, over rouwen. Ik nam ze mee op vakantie. Ik las alleen van der Sanden (zeer invoelend geschreven en erg leerzaam) en Spit (ik moest er even inkomen, vond de personages wat mat, maar ik vind Spits brein fantastisch).
Welk boek vind jij een aanrader?
Ik raad het liefst mijn eigen werk aan, natuurlijk. Daarnaast prijs ik graag schrijvers aan die te weinig gelezen worden, en die in mijn ogen meer aandacht verdienen. Zoals Laura van der Haar, Martijn Neggers, Walter van den Berg.
Welk boek is je dierbaar?
Och, zoveel. Als kind was ik dol op avonturenboeken en fantasy. Ik heb Tolkien in mijn bloed gespoten. Zonder Tonke Dragt en Roald Dahl had ik een veel kleurlozere jeugd gehad. John Irving is de schrijver die op latere leeftijd mijn liefde voor literatuur heeft aangewakkerd, en vooral voor de kracht van een goed opgebouwd verhaal.
Mijn allerdierbaarste boek is Het hart is een eenzame jager van Carson McCullers. Lees het maar. Ik heb er mijn theatergezelschap naar vernoemd: Hartenjagers (dat nu helaas niet meer bestaat).
Wat is of was je favoriete kinderboek?
Het werk van Toon Tellegen is tijdloos en lees ik ook nu voor aan mijn dochter. Tolkien blijft onovertroffen en het werk van Astrid Lindgren zou verplicht moeten worden. Als kind wil je ontsnappen. Opvallend veel goede jeugdboeken gaan over vluchten in andere werelden. Ronja de Roversdochter en Mathilda zijn daar goede voorbeelden van. Ik vind het hartstikke leuk om De Gorgels aan mijn dochter voor te lezen, maar als ik eerlijk ben: Jochem Meyer mag qua stijl nog niet in de schaduw staan van Dragt of Dahl of Lindgren.
Welk boek heb je recentelijk nog cadeau gedaan en aan wie gaf je dit?
Ik las laatst Op het geniale af van Benedict Wells, omdat ik een eerder boek van hem erg mooi vond. Maar deze vond ik zo ouderwets en koddig vertaald dat ik er niet doorheen kwam. Ik gaf het vorige week aan de eigenaar van een huisje dat ik gehuurd had. Het thema van het boek sprak hem aan.
