Wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?
“Ik ben Rick Meijer, 42 jaar en getrouwd met Saskia. We hebben een dochter van 8 (Lana), en een zoon van 4 (Sam). Ik werk vier dagen in de week als conciërge op een basisschool. Buiten de dagelijkse vaste klusjes heb ik van mijn directeur de vrijheid gekregen om ook mijn creativiteit in te brengen. Naast gitaar speel ik ook piano (een beetje 😉) en zang, en probeer ik leerlingen te enthousiasmeren meer muziek te maken. Natuurlijk lees ik ook aan ze voor en vertel ik soms over hoe het is om kinderboekenschrijver te zijn en wat daar allemaal bij komt kijken. Ik heb echt geweldige ‘banen.’”
Waar staat jouw boekenkast?
“In de woonkamer.”
Welke genres lees je graag en welke juist niet?
“Ik moet eerlijk bekennen dat ik geen hele goede en snelle lezer ben. Ik heb een vrij druk brein en ik vind het heel moeilijk om me te concentreren op het lezen. Hoe ‘moeilijker’ het verhaal, hoe lastiger ik het kan verwerken, tenzij iets me vanaf het begin raakt. Gozert van Pieter Koolwijk raakte me, net zoals Uitgespeeld van Gerard van Gemert. Dat zijn verhalen die in mijn hoofd een soort film werden. Voor de rest houd ik nog steeds van de avonturen van Snelle Jelle, lees ik nog altijd de Donald Duck en geniet ik ook nog van De Wondersloffen van Sjakie.“
“Voor mij is schrijven wat waarschijnlijk voor een ander lezen is; dat kan ik uren volhouden. Als ik schrijf is er (vaak) rust in mijn hoofd en is er een focus dat ik bij niets anders voel – ook niet als ik muziek maak. En heel soms – als ik er echt helemaal inzit, dan sta ik naast mijn personages en zie ik wat zij zien. Dat is echt zo bijzonder.”
Wat is je laatste aanwinst en waarom kocht je dit boek?
“Mijn allerlaatste aanwinst is Luna, en Mus en kapitein Kwaadbaard en de 5 slangen. Deze twee boeken kocht ik tegelijkertijd. Luna wilde ik lezen omdat Gozert tof was, en Mus omdat ik piraten cool vind.”
Welk boek vind jij een aanrader?
“Eiland van Mark Janssen. Niet alleen mijn kinderen hebben daar al een paar jaar plezier van, ook ik. En ook al is het een prentenboek, de fantastische illustraties maken er ook een soort leesboek van, want elke keer dat we Eiland erbij pakken verzinnen we er telkens weer een nieuwe onzichtbare tekst bij.”
Voor mij is schrijven wat waarschijnlijk voor een ander lezen is; dat kan ik uren volhouden. Als ik schrijf is er (vaak) rust in mijn hoofd en is er een focus dat ik bij niets anders voel.
Rick Meijer
Welk boek is je dierbaar?
“De Weerling, geschreven door Robert Stallman. Het verhaal gaat over een soort weerwolf dat in staat is de gedaante van een mens aan te nemen. Ik was veertien toen ik het boek leende van de bieb en meenam op vakantie met mijn ouders en zus. Eén van de gedaantes die De Weerling aanneemt is die van Charles – een puber die de wereld aan het ontdekken is en de strubbelingen die daarbij horen. Waarschijnlijk komt het omdat ik destijds zelf ook in die fase zat, want dit verhaal is me altijd bijgebleven. Het grappige is dat ik het boek twintig jaar later tegenkwam op een kleine boekenmarkt ergens in Zeeland. Natuurlijk heb ik hem toen gekocht en staat deze nog steeds in mijn boekenkast.”
Wat is of was je favoriete kinderboek?
“Snelle Jelle. Met een gigantische voorsprong op de rest. Nog steeds, overigens. Die verhalen deden iets met me. Ik wilde ook bij zijn vriendengroep horen, net zo goed kunnen voetballen als hem, en ook zo aardig zijn voor anderen zoals hij dat deed. En de avonturen die hij met Kees, Johan en Henry beleefde zorgde ervoor dat ik elke keer weer kon wegdromen in de woorden die Ad van Gils op papier zette.”
Welk boek heb je recentelijk nog cadeau gedaan en aan wie gaf je dit?
“Pingwing. Aan Gerard van Gemert. Omdat hij heel belangrijk voor me is en is geweest. Kinderboekenschrijver zijn is echt een geweldig ‘beroep’ en ik voel me ook echt gezegend dat mijn verhalen gelezen worden, maar tegelijkertijd maakt het me ook best weleens onzeker en kwetsbaar. Ik wil ook vaak te snel, en veel te veel. En daardoor verlies ik weleens de focus. Gerard weet dan vaak de juiste nuchtere dingen te zeggen, waardoor ik weer het goede pad oploop. Voor even dan…😉”