De Italiaanse dochter - Soraya Lane

Dit boek wordt vergeleken met de Zeven zussen serie van Lucinda Riley. Nu kan ik jullie direct vertellen dat ik die serie nog niet heb gelezen en dus geen idee heb of dit boek, en de hele serie waar Lane mee komt, te vergelijken is met het werk van Riley. Dit heeft wel als voordeel dat ik lekker blanco dit verhaal in ben gestapt.

In dit eerste deel van de Verloren zussen serie, De Italiaanse dochter, maken we kennis met Lily. Een jonge vrouw uit Engeland die de wereld rondreist om van alles te leren over het maken van wijn. Nu heb ik zelf helemaal niets met wijn maar dat maakte gelukkig niets uit! Het onderwerp is niet zo aanwezig dat je hierop afknapt als je geen wijnliefhebber bent.

Lane blijkt een auteur die lekker ’to the point’ schrijft en geen onnodige uitstapjes maakt. Aan de ene kant vind ik dat heel fijn want op geen enkel moment wordt het verhaal saai of slepend. Toch heeft het in dit boek ook een nadeel omdat Lane er ook voor heeft gekozen om twee verhaallijnen te volgen. Hierdoor blijf je een beetje aan de oppervlakte hangen bij alle personages en de directe schrijfstijl helpt dan ook niet om een beetje de diepte in te gaan.

Wel weet de auteur knap voor elkaar te krijgen dat je met zowel Lily als met Estee en Felix meeleeft en beide verhaallijnen even graag leest. Het verhaal zit mooi in elkaar gevlochten al verrast het je op bijna geen enkel punt. In het begin vond ik het zelfs allemaal wel heel toevallig en makkelijk gaan. Lane mag het van mij wel iets minder gemakkelijk maken allemaal.

Toch leest dit boek als een trein. Je komt gemakkelijk in het verhaal en de schrijfstijl van Lane zorgt ervoor dat je lekker doorleest. Het verhaal heeft me op geen moment verveeld terwijl het me af en toe wel wist te raken. Uiteindelijk is vooral het feelgood gevoel veelal aanwezig en dat voelt heerlijk! Kom maar op met dat tweede deel, op naar Cuba!