De kliniek - Martine Kamphuis

De setting van een tbs-kliniek is een heel interessante voor een boek. Omdat Kamphuis zelf psychiater is, was ik misschien nog wel meer nieuwsgierig naar hoe ze dit verhaal neer zou zetten. Op de kennis heb ik uiteindelijk niks aan te merken, maar het verhaal was voor mij te mager. Ik ben ook geen enkele keer verrast, hoewel het lange tijd onduidelijk blijft wie er achter bepaalde gebeurtenissen zit.

Meteen aan het begin snap je al niet wat hoofdpersonage Sanne bij haar vriend doet. Nu laat Kamphuis haar groei zien door het verhaal heen, maar door haar instabiliteit vond ik het moeilijk om Sanne als een prettig personage te zien. Ook in haar groei mis ik de kracht. Kamphuis probeert deze kracht zeker wel naar voren te brengen en het zal persoonlijk zijn dat ik deze niet genoeg heb gevoeld.

Er worden verschillende lijntjes uitgezet wat maakt dat je lange tijd verschillende personages verdacht vindt. Deze personages blijven echter zo oppervlakkig dat je gewoonweg niet genoeg weet om zelf verdachten af te strepen en met geen van allen voelde ik enige binding. Het voelde alsof de auteur rookgordijnen op wilde gooien met al deze personages, maar dat ze niet belangrijk genoeg waren om goed uit te werken. Het verhaal doet rommelig aan en de lijntjes worden uiteindelijk lang niet allemaal mooi afgerond, dat vond ik een gemis.

Toch weet Kamphuis wel vlot te schrijven. Ik ervoer het verhaal misschien als rommelig, maar saai was het niet. Dat maakt dat je makkelijk en snel door het verhaal gaat. Het gevoel dat je niemand kunt vertrouwen is goed aanwezig en zorgt voor de nodige spanning. De tbs-kliniek en wat daarbij komt kijken weet de auteur ook goed neer te zetten. Je krijgt meteen het gevoel dat Kamphuis weet waar ze over schrijft, iets wat ik wel belangrijk vind.