Takkenhoofd Inge Besaris
De grote boze heks Hanna Kraan
De Cubaanse dochter Soraya Lane
Lotte en Fenna, op reis doo... Jannie van der Heijden
De wind kent mijn naam Isabel Allende
Cadeautje! Miriam Bos
Ik heb een paar vragen voor je Rebecca Makkai
Blauw brengt ongeluk Angelique van Dam
Geloof mij nooit Loes den Hollander
Het Verborgen Land 2, De te... Chris Colfer
Ik red me wel Leanne Pots
Daantje durft alles! Eline Hoogenboom
Nijntje tel & beweeg bewegend leren
De vrouw van de uitvinder Rebekka Eder
Heksenwinter Kaye Umansky
Ik hou het hele jaar van jou Sam McBratney
De verloren dromen van Valeria Aline van Wijnen
De Italiaanse dochter Soraya Lane
Bevroren planeet Leisa Stewart- Sharpe
Als de dood zucht Lex Paleaux
Het weeshuis Lizzie Page
Zonder angst Inge van Prooijen
Het Verborgen Land 1, De st... Chris Colfer
De verdwenen meisjes van Wi... Ellen Marie Wiseman
Ergens in de sneeuw Linde Faas

De laatste vier dagen - Gemma Geurts

Geschreven op woensdag 28 september 2022

Eerlijk is eerlijk, ik moest in het begin erg wennen aan De laatste vier dagen. De grootste reden hiervoor is dat het verhaal verteld wordt door de trouwe hond van hoofdpersoon Djibriël. Daarnaast speelt dit verhaal zich af in een ver verleden waar ook het taalgebruik op aan is gepast. Geheel logisch natuurlijk, maar dit zorgt er wel voor dat het boek in mijn ogen voor een kleinere doelgroep geschikt is. Je moet moeilijke woorden niet erg vinden en een fervent lezer zijn, anders denk ik dat je het boek al snel aan de kant legt.

De schrijfstijl van Geurts heeft iets wat ik niet kan duiden, maar waardoor je wel aan haar vertellen blijft hangen.

Naast de moeilijke woorden heeft Geurts ook veel details in het verhaal geschreven. Soms zijn deze details noodzakelijk en andere keren voornamelijk een leuke toevoeging, maar er zijn ook momenten geweest waarop ik dacht dat bepaalde stukjes overbodig waren en sommige details niet belangrijk voor het verhaal. Heel soms leek het verhaal wat in te dutten, al wist Geurts het gelukkig wel altijd weer snel op te pakken.

Heel af en toe werd er van de hak op de tak gesprongen en had het verhaal geen vloeiende overgang naar de volgende situatie. Verder is het geheel opgedeeld in de vier dagen waarin Lupo, de hond, het verhaal verteld. Hierdoor zijn er verder geen hoofdstukken, ook iets waardoor het verhaal dus niet opgedeeld wordt of een soort pauze krijgt af en toe. Ondanks dat het verhaal dus eigenlijk continu doorloopt, weet Geurts er goed in te slagen het geen zwaar geheel te laten zijn. Hoewel ik een leek ben, geen verstand heb van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt, komt het wel geloofwaardig over. Ik voelde me volledig ondergedompeld in het verleden. Het is daarnaast bijzonder om te ontdekken hoe actueel dingen uit dit boek nog altijd zijn, vooral de zaken die betrekking hebben tot het geloof.

Titel: De laatste vier dagen
Auteur: Gemma Geurts
 
Genre: young adult
Aantal pagina's: 390
 
ISBN: 978 90 448 4062 9
Uitgever: Clavis
 
Verschenen: april 0021

Ik vind De laatste vier dagen een lastig boek om te beoordelen. Het gemis van hoofdstukken en het moeilijke taalgebruik zorgt ervoor dat het boek, zoals gezegd, niet iedereen aan zal spreken en hoewel er zeker wel een spanningsboog aanwezig is, ben ik geen momenten tegengekomen die er voor mij echt uit sprongen. En toch bleek het wel een intrigerend boek dat in mijn gedachten bleef hangen. Ik wilde weten hoe het verder zou gaan en af zou lopen met de hoofdpersoon en met de plannen die hij allemaal had. Ook de schrijfstijl van Geurts heeft iets wat ik niet kan duiden, maar waardoor je wel aan haar vertellen blijft hangen. Het is een mooi verhaal waaruit je meeneemt dat het soms goed is om te weten wanneer je moet stoppen met praten en je laat zien dat je soms moet kiezen tussen buigen of breken. Wat zou jij doen?

Het einde laat absoluut ruimte voor een vervolg, maar of dat er gaat komen?

Achterflap van het boek (tekst van de uitgever):

Een indringende historische youngadultroman over onverdraagzaamheid, liefde en de vrijheid van denken, geschreven vanuit het bijzondere perspectief van een hond.

Vier dagen, zoveel tijd heeft Djibriël d’Al Karaouine nog over om zich te bekeren tot het rooms-katholicisme. Als hij weigert, zal de inquisitie hem op de brandstapel zetten. Het enige wat hij altijd wilde, was de rechtspraak en de gezondheid van mensen verbeteren. Nu is Djibriël vastberaden om zich op te offeren voor het vrije woord.

Als een geliefde persoon hem bijzonder nieuws brengt, slaat de twijfel alsnog toe. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Djibriëls trouwe waakhond Lupo vertelt het verhaal over hun verblijf in het Franse dwergstaatje Faula Farss, waar Djibriël door de Spaanse koning Alfonso naartoe gestuurd is.