Chapeau! Chapeau! Ik wil beginnen met een staande ovatie voor Van Mierlo. Waar ik bij het eerste deel van deze serie over Julia Menken, De verloren jongen, al wel de potentie zag maar ook nog wat dingen miste, ben ik razend enthousiast over De laatste vrouw.
Al direct bij de eerste bladzijde weet Van Mierlo je het verhaal in te slepen en vervolgens laat ze je niet meer los.

Al direct bij de eerste bladzijde weet Van Mierlo je het verhaal in te slepen en vervolgens laat ze je niet meer los. Dat eerste hoofdstuk begint vanuit het perspectief van een slachtoffer en vervolgens stap je vanaf het tweede hoofdstuk moeiteloos over in het perspectief van Julia. Ik ben dol op de boeken van thrillerschrijfster Helen Fields en eerlijk is eerlijk, Van Mierlo deed mij aan haar denken tijdens dit verhaal, mede door af en toe vanuit het slachtoffer te schrijven.
Het enige minpunt dat ik kan bedenken is dat Julia Menken soms niet heel erg scherp lijkt in haar werk. Dan las ik mogelijkheden die Julia niet oppakte of had ik ideeën waar zij helemaal niet mee kwam, of later zelfs enigszins verbaasd op reageerde wanneer een ander personage dit wel benoemde. Ik kan er niet duidelijker over zijn omdat ik dan teveel verklap, maar dit is dan ook mijn enige puntje van kritiek.
Dat Julia Menken ook maar een mens is, dat werd in het vorige deel wel duidelijk. Daar vond ik haar echter wat vlak overkomen en miste ik de balans tussen haar privéleven en de zaak waaraan ze werkte. In De laatste vrouw vond ik echt dat Van Mierlo hierin zeer sterk terug is gekomen. Het privéleven van Julia loopt door, maar het is niet meer zo dat de rest ondergesneeuwd wordt.
Dankzij de vlotte schrijfstijl en de korte hoofdstukken vlieg je door dit boek heen. Iedere keer denk je “aah, nog één hoofdstuk dan” waarna je doorleest tot je écht niet anders kan dan stoppen omdat de plicht roept. Heerlijk!
Auteur: Chantal van Mierlo
Genre: thriller
Aantal pagina's: 346
ISBN: 978 94 610 9586 2
Uitgever: De Crime Compagnie
Verschenen: april 0022
Hoewel ik je zeker aan zou raden om gewoon bij het eerste deel van deze serie, De verloren jongen, te beginnen, is De laatste vrouw ook heel goed apart te lezen.
Ik kijk reikhalzend uit naar het derde deel, De onbekende man, die voor juni van dit jaar gepland staat.