De pareldief - Axel Scheffler en Rosa Scheffler

Het verhaal van De pareldief brengt een hele goede boodschap: Eerlijkheid duurt het langst. Hoewel het verhaal inhoudelijk minder de aandacht vasthoudt, is die boodschap het zeker waard om het toch te lezen.

Hoen is arm en onopvallend, maar krijgt toch een kans van Pauw. Hoewel uit niets blijkt dat Hoen in het verleden onbetrouwbaar is geweest, komt deze kant van hem vervolgens al snel naar boven.

Wat ik heel erg goed vond, was dat Hoen niet betrapt werd en daardoor heeft opgebiecht wat hij had gedaan. Zijn eigen geweten begon op te spelen en hoewel hij ermee weg had kunnen komen, koos hij ervoor om het op te biechten en de consequenties te aanvaarden.

Vervolgens maakt Pauw duidelijk dat hij Hoen wil belonen voor het knappe werk, maar ook wil straffen voor wat hij heeft gedaan. Dit doet hij uiteindelijk ook echt en Hoen accepteert deze straf.

Dit vind ik zo goed omdat het de boodschap meegeeft dat je een fout mag maken en dat je straf kunt krijgen, maar dat eerlijkheid uiteindelijk ook beloond wordt. En ook consequenties horen bij zo’n actie. Dat Hoen deze straf ondergaat vind ik een goed voorbeeld. Verantwoordelijkheid nemen voor je daden is een belangrijk iets om mee te geven.

Als extraatje staat er achterin het boek nog een hele uitleg om zelf te kunnen gaan knutselen met kralen. Er staat uitgelegd hoe je een stoffen basisvorm maakt en hoe je kralen kunt borduren of weven. Leuk!