Een onfortuinlijke geschiedenis - Grace Hitchcock

Ik vind het heerlijk om ook af en toe in het verleden te duiken. Bij dit boek, Een onfortuinlijke geschiedenis, was ik vooral benieuwd naar Edyth en Nellie en hun connectie met elkaar. Helaas was de rol van Nellie een stuk kleiner dan ik had verwacht.

De auteur sprong met vlagen van de hak op de tak waardoor ik het gevoel kreeg dat het verhaal niet helemaal mooi uitgewerkt was. Bane draait in zijn mening om als een blad aan een boom en ook de tijd op Blackwell Island verloopt schokkerig. De situaties gaan niet heel vloeiend in elkaar over.

Wel weet Hitchcock de historische sfeer goed neer te zetten en is het leuk om eens te lezen over een meer vrijgevochten vrouw in die tijd. Edyth is niet de standaard hulpeloze en volgzame vrouw. De personages hadden wel iets dieper uitgewerkt mogen worden maar de auteur weet zelfs bij de lezer achterdocht te zaaien. Wie is er wel en niet te vertrouwen?

Over het einde kan ik weinig zeggen, dat zou teveel van dit verhaal weggeven, maar ik vond ook hier dat situaties te abrupt in elkaar overgingen of dat er gebeurtenissen en personages bleven liggen. Ik begrijp dat het boek om Edyth draait maar ik had bijvoorbeeld meer verwacht van Nellie aangezien zij wordt genoemd op de achterflap. Haar bijdrage vond ik dan ook teleurstellend klein. Hier had Hitchcock veel meer mee kunnen doen.

Het boek leest verder gemakkelijk. Het verhaal is goed te volgen en een aantal momenten ging ik er helemaal in op. Het is een fijn boek om je even mee af te sluiten van de buitenwereld.

De noot van de auteur aan het eind van dit boek is een mooie toevoeging, ik had namelijk geen idee dat Nellie echt heeft bestaan. Het is afschuwelijk om te bedenken hoe gemakkelijk vrouwen naar een psychiatrische instelling gestuurd konden worden zonder hier iets in te kunnen doen. Machteloos moesten zij hun lot ondergaan. Door het aanboren van dit onderwerp zorgt Hitchcock voor een serieuze ondertoon.