Het begint met de geur van sneeuw - Kelly Moran

Ik was ontzettend blij met dit nieuwste deel van de Het begint met… serie, maar stiekem vroeg ik mij ook af of het een ding zou zijn dat ik nog geen eerdere delen heb gelezen.

Dat bleek gelukkig ontzettend mee te vallen. Aan het begin van het boek komen er best veel personages voorbij. Dat was nogal overweldigend en waarschijnlijk doordat ik al deze mensen nog niet ken, vond ik het ook moeilijk om bij te benen wie wie is. Hoewel er ongetwijfeld spoilers in Het begint met de geur van sneeuw zullen staan, heb ik deze niet als zodanig opgemerkt. Ja, natuurlijk weet je welke stellen bij elkaar zijn gekomen, maar ik weet niet of het nou zo verrassend is dat het zo is afgelopen met de personages. Mijn zin om de eerdere delen te gaan lezen is er in ieder geval zeker niet minder om geworden!

Zoals gezegd werd ik een beetje overweldigd door alle namen die voorbij kwamen in het begin. Gelukkig concentreert Moran zich vervolgens volledig op Marie en Preston waardoor het verhaal alsnog goed te volgen is.

De auteur bleek het omschrijven van de sfeer goed in de vingers te hebben. Niet alleen het stadje Redwood zag ik zo voor me, ook kwam ik al helemaal in de kerstsfeer terecht. Heerlijk! Daarnaast heeft Moran ook gewoon een vlotte schrijfstijl waardoor dit boek makkelijk wegleest. Ze stapt niet in de valkuil van herhaling, maar zorgt voor vloeiende golfbewegingen in het verhaal waardoor je je op je gemak mee laat voeren.

Hoewel het verhaal wel om liefde draait en niet echt heel verrassende wendingen kent, vond ik het wel leuk dat Marie en Preston niet zo zoetsappig zijn. Wel kan je Preston omschrijven als een charmante man en Marie als een krachtige vrouw met een warm hart, maar standaard is een woord dat hen beide niet past. Doordat ze al wat ouder zijn en een aardige schat aan levenservaring met zich meebrengen, ontstonden er mooie gesprekken tussen deze twee personages waarin beide ook naar hun eigen aandeel keken. Stapje voor stapje leer je Preston en Marie beter kennen, Moran heeft dat met een hele mooie opbouw neergezet.

Hoewel ik de andere delen dus nog moet lezen, heb ik in Het begint met de geur van sneeuw al een beetje mogen ontdekken dat Moran soms ook keuzes maakt die minder doorsnee zijn. Zo is één van de personages in deze serie doof en speelt er ook een kind met autisme een rol. Ook wonen er homoseksuelen in Redwood. Ik hou daar wel van, die inclusiviteit!