Het weesmeisje - Anne Jacobs

Smaken verschillen, dat bewijst deze roman maar weer eens.
Na het lezen van de flaptekst was mijn interesse al gewekt en daarnaast las ik vele lovende meningen over Het weesmeisje. De verwachtingen waren hooggespannen.

Het boek is zeker niet slecht geschreven en Jacobs heeft moeite gedaan om met details het verhaal beeldend neer te zetten. Helaas miste ik een spanning, van welke aard ook, die mijn aandacht in zijn greep hield. Ja, her en der worden zaadjes geplant waardoor je je dingen af gaat vragen, maar het is te weinig om vol overgave in het boek te zitten. Echt spannend werd het nergens waardoor ik mijn interesse in het verhaal een beetje verloor. Dit boek moet het echt hebben van de sfeer want die weet Jacobs absoluut goed neer te zetten.

Ook de personages grepen mij niet genoeg om dit over te nemen van de missende spanning. Er zijn veel personages die voorbij komen en het is knap dat deze niet in elkaar overlopen. Ieder wordt duidelijk neergezet. Echter is geen enkel personage opvallend genoeg. Zelfs hoofdpersonage Marie komt op een gegeven moment af en toe in mijn irritatie zone terecht. Ze wordt krachtig neergezet maar soms is haar personage een beetje ’too much’ waardoor ook Marie mij een beetje kwijtraakt.

Hoewel Jacobs het boek afsluit nadat ze net een nieuw vraagstuk heeft aangeboord, is mijn nieuwsgierigheid niet genoeg gewekt om direct in het volgende deel te willen beginnen. Het verhaal was voor mij te traag om echt enthousiast te kunnen zijn. Wel kan ik me voorstellen dat het een ander (mede daardoor) juist veel ontspanning biedt