Jacques Vriens is een meesterverteller en slaat weer eens de spijker op zijn kop met Mijn vader woont in het tuinhuis. De tweeling Joeri en Lara krijgen te maken met iets waar veel kinderen mee te maken hebben, de scheiding van hun ouders.
Eigenlijk zou dit boek verplichte kost moeten zijn voor ouders die gaan scheiden en hun kinderen.
Wat ik persoonlijk heel mooi vind is dat Vriens bij ieder boek opnieuw zijn eigen ervaringen meeneemt en hier zo’n draai aan weet te geven dat hij de lezer weet te raken. Uit alles blijkt dat zowel verhalen vertellen als het leerkracht zijn hem in het bloed zit. Zelfs via een boek weet hij je aan een verhaal te kluisteren en je ziet gewoon voor je hoe hij dit zelf met leerlingen zou hebben opgepakt (of heeft opgepakt?) als leerkracht.
Auteur: Jacques Vriens
Genre: kinderboek (10+)
Aantal pagina's: 144
ISBN: 978 90 003 7346 8
Uitgever: Van Holkema & Warendorf
Verschenen: oktober 2020
Het verhaal wordt niet mooier of dramatischer gemaakt dan het is. Vriens weet het zeer realistisch neer te zetten. De ouders van Joeri en Lara gaan scheiden en dat is naar. De kinderen hebben hier logischerwijs moeite mee en last van, maar de ouders zelf net zo goed. Voor iedereen is het zoeken naar een nieuw normaal binnen de veranderde situatie. Deze auteur weet de hele situatie zeer goed neer te zetten vanuit alle personen, zowel Joeri en Lara las vanuit hun ouders.
Ik ben niet zo van het verplichten, maar eigenlijk zou dit boek verplichte kost moeten zijn voor ouders die gaan scheiden en hun kinderen. Of beter nog, laat alle kinderen kennismaken met dit boek zodat ook klasgenoten van kinderen wiens ouders gescheiden zijn een beetje een idee krijgen hoe lastig dit kan zijn.