Pechdag is nog zacht uitgedrukt voor hoofdpersonage Tanja. Het is meer een pechleven dan een pechdag. Vooral in het eerste deel van het boek komt dit vrij ongeloofwaardig over. Sowieso lijkt Ouwerkerk gaandeweg het schrijven meer in haar comfortzone te zijn gekropen. Hoe verder ik kwam in het boek, hoe beter het schrijven werd. Het eerste deel voelde gemaakt. Ook was hoofdpersonage Tanja niet alleen naïef (wat ze het hele boek wel blijft), maar zelfs een beetje irritant. Ze is vierendertig maar in haar doen en laten leek ze wel een jaar of achttien.
Ouwerkerk weet je nieuwsgierig te maken al hadden er wat meer verrassingen in het verhaal mogen zitten.
Daarnaast had ik het gevoel dat Ouwerkerk iets teveel dingen uitschreef. ‘Ping’ iedere keer wanneer Tanja een bericht ontving of een lange, onnodige uitleg bij bepaalde dingen. Dat je in het begin een heel stuk dubbel leest (eerst vanuit het perspectief van Tanja en vervolgens nog eens vanuit Pepe) is niet handig gedaan. Het voegt niets toe en het is vervelend voor de lezer om alles dubbel te lezen.
Het plan van Mira was erg doorzichtig. Voorspelbaarheid hoeft niet erg te zijn, maar naar mijn smaak hadden er iets meer verrassingen of spannende gebeurtenissen in het boek mogen zitten. Als de situatie met Mira wat mysterieuzer was gehouden, dan had die situatie waarschijnlijk ingevuld wat ik nu miste in het boek.
Het knappe is wel dat ondanks de dingen die mij in het begin stoorden, Ouwerkerk ergens een zaadje weet te planten van nieuwsgierigheid. Ondanks de punten die ik vervelend vond aan Tanja, leef je toch met haar mee, gun je haar het beste en wil je toch zeker weten of het goed af zal lopen. Hierdoor wist ik door de eerdere punten heen te kijken en las ik alsnog met plezier door.
Auteur: Marleen Ouwerkerk
Genre: feelgood
Aantal pagina's: 280
ISBN: 978 90 827 9910 1
Uitgever: eigen beheer
Verschenen: april 2018
Pechdag is het debuut van Ouwerkerk en ze toont lef door dit boek zelfstandig uit te geven en daarmee ook zichzelf kwetsbaar op te stellen.
Ze weet je vanaf het begin bij de personages te betrekken waardoor je graag doorleest. Ook is het een fijn feelgood verhaal waarbij je mee kunt zwijmelen, maar daarnaast het gevoel hebt samen met Tanja en Hilde, Tanja’s beste vriendin, wraakplannen te willen bedenken.
Het boek en de schrijfstijl zijn even wennen aan het begin, maar naarmate je verder komt in het verhaal wordt het steeds leuker. Het moet even op gang komen maar als dat eenmaal gelukt is, dan zit je er helemaal in.
Deze recensie is eerder verschenen op het boekenblog van de Perfecte Buren.