Takkenhoofd Inge Besaris
De grote boze heks Hanna Kraan
De Cubaanse dochter Soraya Lane
Lotte en Fenna, op reis doo... Jannie van der Heijden
De wind kent mijn naam Isabel Allende
Cadeautje! Miriam Bos
Ik heb een paar vragen voor je Rebecca Makkai
Blauw brengt ongeluk Angelique van Dam
Geloof mij nooit Loes den Hollander
Het Verborgen Land 2, De te... Chris Colfer
Ik red me wel Leanne Pots
Daantje durft alles! Eline Hoogenboom
Nijntje tel & beweeg bewegend leren
De vrouw van de uitvinder Rebekka Eder
Heksenwinter Kaye Umansky
Ik hou het hele jaar van jou Sam McBratney
De verloren dromen van Valeria Aline van Wijnen
De Italiaanse dochter Soraya Lane
Bevroren planeet Leisa Stewart- Sharpe
Als de dood zucht Lex Paleaux
Het weeshuis Lizzie Page
Zonder angst Inge van Prooijen
Het Verborgen Land 1, De st... Chris Colfer
De verdwenen meisjes van Wi... Ellen Marie Wiseman
Ergens in de sneeuw Linde Faas

Zomer in het Duincafé - Debbie Johnson

Geschreven op dinsdag 21 juli 2020

Met een brok in mijn keel heb ik dit boek dichtgeslagen. Wat een sterk einde.

Dit boek heeft mij laten lachen en tranen doen wegslikken. Het heeft me geraakt.

Zomer in het Duincafé draait om weduwe en moeder Laura en haar kinderen Lizzie en Nate. Twee jaar eerder is hun man en vader David overleden en vooral Laura worstelt daar nog erg mee. Impulsief reageert ze op een vacature in Dorset, in het plaatsje Budbury, waar ze hulp in een café zoeken om op deze manier wat geld te verdienen én met haar kinderen op vakantie te kunnen. Maar ja, Budbury is niet bepaald bruisend voor pubers die uit de stad komen dus Lizzie en Nate zijn in eerste instantie niet bepaald blij met de actie van hun moeder.

Al gauw maak je kennis met de bewoners en stamgasten van het café. Wat Johnson erg goed doet is de warmte van de gemeenschap overbrengen. Laura komt in een warm bad terecht en als lezer voelt dit ook zo. Ieder personage krijgt aandacht en wordt ook zo beschreven dat het voelt alsof je als lezer zelf aanwezig bent in het Duincafé. En ieder personage weet je op zijn of haar eigen manier te raken. Daarnaast heeft Johnson een heerlijke schrijfstijl! De humor van een chicklit en de diepgang van een roman.

Hoewel het verhaal, net als het eten en drinken in het Duincafé, voelt als een troostmaal, is het ook ietwat traag. Er gebeurt vrij weinig naast de omgang met de bewoners met wie het gezin bevriend raakt. Omdat het verhaal zich afspeelt op het platteland is het grotendeels wel passend maar de verhaallijn van Matt bijvoorbeeld, had minder monotoon gekund.

Titel: Zomer in het Duincafé
Auteur: Debbie Johnson
 
Genre: roman
Aantal pagina's: 368
 
ISBN: 978 90 225 8619 8
Uitgever: Boekerij
 
Verschenen: april 2019

Doordat het verhaal in het midden wat traag voelt, had ik daar ook het gevoel er iets moeilijker doorheen te komen, het zakte een beetje in. Het verhaal is enigszins voorspelbaar maar dat is niet storend. De schrijfstijl van Johnson houdt je er goed bij en zorgt er voor dat je geïnteresseerd blijft in het verhaal en de personages. De humor weet ze ook goed te doseren waardoor bijvoorbeeld het einde erg sterk uit de verf komt.
Om het af te maken laat Johnson aan het einde van het boek weten waar haar inspiratie vandaan kwam en geeft ze nog een aantal recepten van een bestaand café dat lijkt op het Duincafé.

Nu is dit het eerste deel uit een serie dus ik ben erg benieuwd wat Johnson biedt in de volgende delen! Zomer in het Duincafé heeft mij in ieder geval laten lachen en tranen doen wegslikken. Het heeft me geraakt.

Achterflap van het boek (tekst van de uitgever):

Het eerste deel van een heerlijke nieuwe verslavende serie – voor de lezers van Charlotte de Monchy, Sophie Kinsella en Marian Keyes

In het Duincafé, gelegen op een winderige heuvel, wordt het heerlijkste eten geserveerd, zoals prachtig gebakken broden, kleurrijke salades en zorgvuldig bereide cupcakes. Voor zowel toeristen als locals is het bouwvallige café met uitzicht op het strand een baken van vrolijkheid, goed gezelschap en geborgenheid. Een plek als geen ander, een plek die vriendschap serveert en waar een hartelijk welkom altijd op de kaart staat.

Voor Laura Walker, weduwe en moeder van Lizzy en Nate, is de beslissing om haar tienerkinderen uit hun vertrouwde omgeving weg te rukken en een hele zomer lang in een klein kustplaatsje in Dorset te gaan wonen, niet makkelijk. Haar besluit valt bepaald niet goed bij haar kinderen, en ook haar eigen ouders denken dat ze gek is geworden. Maar haar nieuwe baan in het café, en de mensen die ze daar ontmoet, geven Laura de mogelijkheid weer zichzelf te leren zijn – en heel misschien ook weer lief te hebben.

 

Deze recensie is eerder verschenen op het boekenblog van de Perfecte Buren.